Rebekka Alberts is blij met haar vrijheid
'Vrijheid is zo belangrijk voor
iemands zelfredzaamheid'
Rebekka Alberts (42) uit Hardenberg heeft als gevolg van een dubbele tekenbeet sinds 2007 een beperking. Sinds 2011 rijdt zij in een aangepaste auto die letterlijk en figuurlijk haar wereld groter heeft gemaakt.
Tot 2007 ging Rebekka Alberts lopend door het leven. Maar nadat ze voor de tweede keer in haar leven door een teek werd gebeten, kreeg ze de gevreesde Ziekte van Lyme, met grote gevolgen. “Eén tekenbeet kan al desastreus zijn, maar doordat ik een tweede kreeg, nota bene in de periode dat er onderzoeken liepen naar de gevolgen van de eerste tekenbeet, was het gevolg van die tweede tekenbeet dat ik binnen 48 uur niet meer kon lopen. Dat was wel even slikken, kan ik je vertellen.”
“Hierdoor heb ik een handicap aan mijn rechtervoet. In eerste instantie heb ik mij kunnen redden met handkrukken, maar dat was al snel geen doen meer, waardoor ik afhankelijk ben geworden van een rolstoel”, vertelt ze opvallend monter. “Ik ben van nature positief ingesteld en daarbij ben ik heel blij hoe ik er nu bij zit, want ik heb echt heel slecht gelegen. Ik denk dat menig arts niet had verwacht dat ik nu zo in het leven zou staan zoals ik sta. Uiteindelijk heb ik een behandeling gekregen in het buitenland die ervoor heeft gezorgd dat mijn gezondheid weer de goede kant op ging.”
Rijbewijs
Rebekka was destijds apothekersassistente en stond volop in het leven. Een rijbewijs hoorde daar natuurlijk bij, maar ze kon van de ene op de andere dag heel veel niet meer, waaronder autorijden. “Mijn leven stond volledig op zijn kop en dan ga je malen, onder andere over hoe je je moet verplaatsen. want autorijden zat er inderdaad niet meer in. In het begin heb ik me op krukken voortbewogen omdat ik niet aan de rolstoel wilde, maar ik ben een aantal keer gevallen waarbij ik de laatste keer mijn pols verbrijzelde en het gevolg daarvan is dat ook mijn linkerhand niet goed functioneert.”
'Ik ben heel blij dat het UWV deze afweging heeft gemaakt, want als je overal met een taxi heen moet, word je enorm in je vrijheid beknot'
Hbo-opleiding
Ook raakte ze haar werk kwijt, maar ze zat niet bij de pakken neer en startte de hbo-opleiding sociaal juridische dienstverlening om haar kansen op een nieuwe werkkring te vergroten. "Die opleiding is aan het Saxion te Deventer en om dit te kunnen volgen, heb ik bij het UWV een vergoeding voor taxivervoer aangevraagd. Daarbij had ik gesprekken met een arbeidsdeskundige en van daaruit kreeg ik op een gegeven moment de vraag gesteld of het nog mogelijk was dat ik zelf weer zou kunnen autorijden. Hoe ik dat ervoer? Ik zat nog in de fase dat ik de rolstoel niet had geaccepteerd, maar opeens werd duidelijk dat autorijden met een beperking er misschien in zou zitten. Ik vond het vooral heel spannend, maar we hebben doorgezet.”
Gezondheidsverklaring
Het traject werd vervolgd met een gezondheidsverklaring die door het CBR is beoordeeld. Over de verdere route vertelt ze: “Er was voor mij in eerste instantie een afspraak gemaakt met iemand van het CBR op een locatie die niet voldeed, in die zin dat er niet getest kon worden wat ik nog wel en niet zou kunnen. Lang verhaal kort: ik ben doorverwezen naar Bever Autoaanpassingen in Andelst om te zien wat er nog mogelijk was. Daar moesten vragen worden beantwoord of mijn auto zou kunnen worden aangepast of dat ik een bus nodig zou hebben en natuurlijk of ik überhaupt weer zelf zou kunnen rijden met enkele aanpassingen. Bij Bever Autoaanpassingen bieden ze de mogelijkheid aan om in samenspraak met het CBR de lesauto zo aan te passen dat je letterlijk kunt ervaren hoe het is om met die aanpassingen auto te rijden. Ik weet nog goed dat ik de eerste keer iets had van ‘Wauw, ik rijd nu gewoon auto met een beperking’, dat was echt een geweldige ervaring. Naast mij zat iemand van het CBR die mijn rijvaardigheid beoordeelde.”
Bestelbus
Het werd een bestelbus vanwege het feit dat de rolstoel erin en eruit moet kunnen en de aanpassingen waarmee Rebekka weer veilig door het verkeer kan, betreffen een SmartBrake in combinatie met SmartGas (gas/remschuif), een SmartSteer (slimme stuurknop), een Recaro autostoel en een speciale rolstoellift. “Met mijn linkerhand bedien ik de gas-remschuif en met rechts een SmartSteer (zie kader: Dit kan een SmartSteer-red.). Wanneer ik het zo vertel klinkt het heel simpel, maar omdat mijn linkerhand niet goed functioneert moest er worden gekeken of ik nog voldoende kracht in mijn hand heb. Dat bleek gelukkig het geval en ook heb ik voldoende kracht in mijn rechterhand om met één hand te kunnen sturen. Met behulp van de lift kan ik in de auto komen. De Recaro autostoel op een zeswegverstelling maakt het mogelijk om stabiel achter het stuur te komen zitten.”
Kijken naar de mogelijkheden
Dat dit geen goedkope grap is moge duidelijk zijn, maar het UWV heeft vastgesteld dat dit een goedkopere manier is dan om Rebekka overal met een taxi heen te laten rijden. “De gezondheidsverklaring heb ik zelf betaald, maar een van de stappen aan het begin van het traject is dat het UWV moet beoordelen wat enerzijds de kosten voor taxivervoer zijn en anderzijds wat de kosten zijn om in een aangepaste auto te rijden. Hiervoor is het noodzakelijk om het traject met het CBR aan te gaan om te kijken wat nog de mogelijkheden zijn om zelf auto te rijden. Het UWV maakt gewoon een kosten-batenanalyse die in mijn geval gunstig heeft uitgepakt.”
Kostenplaatje
In het kostenplaatje zat ook een aantal rijlessen, maar met de inschatting daarvan was Rebekka het niet eens. “Mijn uitgangspunt is bij alles ‘Dans met de klant’. Daarmee bedoel ik: kijk wat de klant nodig heeft. Er werd uitgegaan van een aantal rijlessen en ik schrok daar wel van, maar ik had al zoveel rijervaring. Ik heb wel enige affiniteit met auto’s én ik ben niet bang om iets nieuws te proberen zodat ik uiteindelijk maar drie rijlessen nodig had om te wennen aan het nieuwe systeem. Ik heb bijvoorbeeld zelf aangedrongen op het SmartSteer (zie kader-red.) aangezien ik het niet veilig vind dat je met je rechterhand de richtingaanwijzer moet bedienen die links van het stuur zit.”
Blij met de afweging
Rebekka rijdt door het langdurige traject dat ze heeft afgelegd - naast alle rompslomp was ook de auto niet meteen gereed - weer zelf auto sinds 2011 en onlangs kreeg ze een nieuwe auto die haar enorm veel vrijheid verschaft. "Want dat is natuurlijk wel het geval. Nogmaals, ik ben heel blij dat het UWV deze afweging heeft gemaakt, want als je overal met een taxi heen moet, word je enorm in je vrijheid beknot. Het moment dat ik de auto kreeg was echt onbetaalbaar. Uiteraard betaal ik als klant zelf ook mee aan de aanschafkosten, maar zonder de financiële bijdrage vanuit het UWV zou het onmogelijk worden.”
'Ga het gesprek aan'
Tot slot: heeft ze met deze ervaring nog een advies aan het UWV en het CBR? Of aan mensen die in hetzelfde schuitje zitten maar erg onzeker zijn of ze ooit weer achter het stuur kunnen kruipen. "Voor de laatste groep geldt: ga het gesprek aan. Er is soms meer mogelijk dan dat je zelf wellicht voor ogen hebt. Nu geldt voor mij wel dat ik een opleiding heb gevolgd waarmee ik weer aan het werk kon en waardoor het UWV dit positieve besluit heeft genomen. Dat is wel een voordeel dat niet voor iedereen geldt, maar proberen kan altijd. Nee heb je, ja kun je krijgen. En wat het CBR betreft is mijn advies: dans met de klant! Zorg dat op basis van de gezondheidsverklaring de klant direct op de juiste locatie ontmoet wordt. Luister naar diens verhaal en verlies niet uit het oog dat iemand al aardig wat kilometers op de weg gereden kan hebben. Het mooiste ideaal zou zijn dat het voor iedereen met een beperking betaalbaar zou moeten zijn om in een aangepaste auto te rijden. Vrijheid is zo belangrijk voor iemands zelfredzaamheid."