Kijk eens wat vaker in de spiegel. Wat gaat er goed? Wat kan er beter. Verbeter de wereld en begin bij jezelf
Wat is het toch met dit vak? Vaak ben ik gewoon lekker aan het werk. Ik ben tevreden met wat ik heb. Werk in overvloed en leuke leerlingen. Maar soms heb je van die dagen…
Afgelopen week had ik weer zo’ n dag. Het examen dat ik had gepland liep niet. Soms heb je dat weleens. De leerlingen die ik daarna had reden ook als een natte krant. Onderweg nog een gevalletje agressie. Of ik lekker gewerkt had, vroeg mijn vrouw toen ik thuiskwam. Nou nee…
Als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog een telefoontje van de vader van Ab. Ab is een langzaam lerende leerling. Bij hem moet je er niet alleen een kwartje instoppen, maar het kwartje er ook doorheen duwen. Hij heeft al relatief veel lessen gehad en een TTT gedaan. Om het netjes te zeggen: de uitslag was dramatisch slecht.
Waarom Ab nog geen examen kon doen, was zijn vraag. Hij had al zo veel lessen gehad, en nu ook zijn toets gedaan. Nu is dingen uitleggen mijn vak, maar ik denk dat Ab op zijn vader lijkt. Het kwartje viel niet. Hij bleef zaniken. En toen de term 'jullie rijschoolhouders' viel had ik het ermee gehad. Ik ben er niet trots op, maar laat A maar op zijn neus gaan. Soms kan dat gewoon niet anders.
Helaas. Het iedereen naar de zin maken lukt niet in dit vak. Het is de driehoek van CBR, leerling en rijschool die het lastig maakt. Het moet aan drie kanten goedgaan. Maar het kan ook goed zijn om eens kritisch naar jezelf te kijken. Wat gaat er goed? Wat gaat er niet goed? Hoe vaak kijk jij in de spiegel?
Laat ik eens even kritisch naar mijzelf kijken. De afgelopen tijd heb ik het erg druk gehad. Het dilemma van een eenmansrijschool. Te veel leerlingen. Een te volle agenda. Niet voldoende tijd voor alle leerlingen. De opleidingen duren te lang waardoor de motivatie minder wordt. Ergens bij mij schuilt ook een angst om klanten te laten lopen. Een groot leerlingenbestand is lekker veilig. Maar dit gaat wel ten koste van de kwaliteit. Een van mijn werkpunten dus. Minder leerlingen aannemen en in plaats van stapelen er maar op vertrouwen dat nieuwe leerlingen zich op tijd aandienen. En zo niet? Iets meer vrije tijd is ook niet erg. Zeker niet nu het weer wat mooier weer wordt.
Waar ik ook kritisch naar wil kijken, is of mijn manier van opleiden nog wel up-to-date is. De resultaten zijn over het algemeen prima. Over mijn lesopbouw ben ik ook tevreden. Maar of mijn manier van lesgeven altijd aansluit op de leerstijl van de leerling? Daar valt voor mijn gevoel nog wel winst te halen. Ook qua inzichtelijkheid in de vorderingen valt er nog wel wat te verbeteren. Ik ben geen administratiekantoor, maar iets meer inzicht voor mijn leerlingen in de vorderingen zou niet verkeerd zijn.
'Waar ik ook kritisch naar wil kijken, is of mijn manier van opleiden nog wel up-to-date is'
De afgelopen tijd heb ik veel geschreven. Over het CBR, het IBKI, brancheorganisaties, Samen Sterk en de Commissie Roemer. Nee. Ik ben niet altijd even blij met wat er allemaal bedacht en geroepen wordt. Rijschoolhouder is een vrij beroep en ik ben er een groot voorstander van om van elkaar af te blijven. Omdat mensen niet van elkaar af kunnen blijven, ontstaan daar hele oorlogen door. Maar in mijn laatste column wil ik toch graag oproepen om eens kritisch naar jezelf te kijken. Kijk eens wat vaker in de spiegel. Wat gaat er goed? Wat kan er beter? Wat zijn jou werkpunten? Verbeter de wereld en begin bij jezelf.