'Ik merk nogal eens dat het begrip verkeersveiligheid gebruikt wordt om een product in de markt te zetten'
Dat gaat weer lekker vandaag. Mijn leerling mag op de rotonde driekwart rond. Keurig sorteert hij links voor. Op de rotonde pakken we de binnenste strook. Schuin voor ons op de buitenste rijstrook zit een bestelbus. Mijn leerling besluit er achter te blijven. Dan gaat het mis. De bestuurder achter mij die ook driekwart rond moet pakt de hele rotonde over de rechterrijstrook en gooit het gat dicht. Mijn leerling doet nog een poging om ertussen te komen maar krijgt geen ruimte. Wel een vermanend vingertje. Dat wel. Ik vraag mij weleens af wie er erger is: die jongen in die zwarte gepimpte zwarte Volkswagen Golf of die burgerlijke 60'er die het allemaal zo goed denkt te weten.
Een paar lessen verderop gaat het weer mis. Keurig stopt mijn leerling achter een geparkeerde auto om te wachten op een tegenligger. Als de tegenligger voorbij is kan de bestuurder achter ons blijkbaar niet wachten. Ondanks dat mijn leerling op tijd spiegelt, richting aangeeft en op wil trekken, worden wij klemgezet. En bedankt.
Iedereen herkent dit soort gedrag wel. Wij maken het dagelijks mee en het wordt niet minder. Het is ook inherent aan de maatschappij waarin wij leven. Ieder voor zich. Het verkeer lijkt steeds meer een soort jungle te worden waarin het recht van de sterkste geldt.
Waar komt dit gedrag vandaan? Dat is moeilijk te zeggen. Ik ben geen gedragswetenschapper. Wat ik wel weet is dat ik de kriebels krijg van mensen die roepen dat dit aan de opleiding ligt. Wij opleiders zouden het niet goed doen en daarom is de mentaliteit op de weg zo slecht. Persoonlijk vind ik dat heel goedkoop. 17 jaar opvoeding. Ongeveer 40 uur rijles en daarna wordt er 58 jaar lang niet meer naar de rijvaardigheid gekeken? En dan hebben we het alleen nog maar over een medische keuring. Dat de mentaliteit op de weg zo slecht is zou aan de opleiding liggen? Als je dat roept vind ik je echt een koekenbakker. Ik zou willen dat het anders was, maar het aandeel dat wij leveren aan de verkeersveiligheid is heel minimaal. Denk maar niet dat jouw leerlingen dit niet doen. Het overgrote deel is heel snel nadat ze geslaagd zijn vergeten wat ze geleerd hebben.
Verkeersveiligheid. Het blijft een beladen woord. Ik merk nogal eens dat het, om het netjes te zeggen, verkeerd gebruikt wordt. Dat het woord verkeersveiligheid gebruikt wordt om eigen belangen te waarborgen. Dat het gebruikt wordt om een product in de markt te zetten. Je mag dan vooral geen kritiek leveren want dan kom je aan de 'verkeersveiligheid'. Mensen die het woord verkeersveiligheid zo gebruiken vind ik ook koekenbakkers. Niemand heeft het alleenrecht op het gebruik van het woord verkeersveiligheid. Verkeer zijn we met elkaar. Alle weggebruikers.
Wat moet er dan wel gebeuren om een betere verkeersveiligheid te creëren. Het begint bij de opvoeding. Bij het voorbeeld dat je als ouder aan je kinderen mee geeft. Uiteraard doen wij daarnaast ons best om onze leerling het nodige bij te brengen. Alleen daarmee komen we er niet. Willen we echt serieus werk maken van verkeersveiligheid en willen we meer aandacht voor een betere mentaliteit op de weg dan moeten er twee dingen veranderen: 1. Educatie. Er moet aandacht komen voor blijvende bijscholing. Voor de duidelijkheid, dan bedoel ik de weggebruiker. Dit vraagt politiek draagvlak. 2. Er moet meer aandacht komen voor handhaving. Nee. Geen massa is kassa leve de staatskas. Dit vraagt om een gerichte aanpak waarin duidelijk is dat als je niet de bereidheid hebt om het gewenste sociale gedrag te laten zien, je in het verkeer niks te zoeken hebt.