Dit is geen zonnig verhaal
Vlak voor de zomervakanties losbarsten is het natuurlijk een mooi moment voor een zomerbespiegeling. En ik waarschuw alvast: dit is geen vrolijke noot.
Laten we desondanks beginnen met het goede nieuws. Dat is dat de minister de branche heeft toegezegd dat er maatregelen worden genomen om de kwaliteit te verbeteren. Ik juich dat natuurlijk zeer toe want dat is kei- en keihard nodig, dat zal iedereen die het beste voor heeft met deze branche en niet alleen maar zo snel mogelijk zijn zakken wil vullen met mij eens zijn.
Maar dan komen we bij het vervolg en daar zijn wel wat knelpunten. Ik heb hier al vaker geschreven dat problemen bij de wortels moeten worden aangepakt en dat is in mijn ogen de opleiding tot rijinstructeur. Ook die wordt aangepakt – hulde, hulde – maar het is natuurlijk wel zo dat het tegenwoordig niet makkelijk is om mensen te vinden. Dat speelt overal en dus ook in deze branche. De lat kan mij niet hoog genoeg worden gelegd, maar dat betekent wél dat het alleen maar lastiger wordt om de juiste mensen op te leiden. Dat is wat ze een spagaat noemen. Hoe je dit moet oplossen? Vertel het me maar, want ik weet het ook niet. Deze uitdaging ligt er voor de hele branche, laat dat duidelijk zijn.
Iets anders dan: de huidige mentaliteit op de weg. Ik woon al mijn hele leven in Den Haag en dat is een van de grote steden die onder onze ogen verloedert. Je wilt tegenwoordig echt niet weten wat je allemaal op de weg ziet gebeuren. Rijschoolhouders die in de provincie opereren hebben er geen weet van, maar iedereen die denkt dat het wel meevalt zou ik een dagje willen meenemen om te zien hoe het er hier aan toegaat. In gesprekken met leerlingen vergelijk ik het vaak met een jungle, maar dan wel zonder de zonnige kant daarvan. Het is echt levensgevaarlijk wat hier allemaal op straat gebeurt. Wat je ertegen kunt doen? Ik denk in de eerste plaats handhaven, maar ja, ook de politie heeft handen tekort. Of de rijscholen hier een rol in kunnen hebben, betwijfel ik. Iedere rijinstructeur krijgt te maken met leerlingen van wie hij bij voorbaat weet dat ze, eenmaal in het bezit van het rijbewijs, de gekste dingen gaan doen. Dan kun je kletsen als Brugman, maar die mentaliteit ga je niet veranderen. Helaas.
Ik besef dat dit geen zonnig verhaal is, zo richting de vakanties. Maar het is helaas wel wat het is en ik maak me daar ernstige zorgen over.
Desalniettemin: ik wens iedereen een heel fijne vakantie toe.