Het verkeerde voorbeeld
Er is de laatste tijd veel te doen over zowel het niveau van de hedendaagse theorie-opleidingen als ook het theorie-examen. Diverse opvattingen passeren hierbij de revue, waarbij er in iedere mening wel een vorm van waarheid te bekennen valt. Gehoorde statements daarbij zijn dat de leerlingen ook wel heel veel moeten weten, en wat is het nut van sommige vragen. Snel opgedane kennis die na enkele jaren, weken of zelfs al dagen verdwijnt, samen met de enorme hoeveelheid informatie vanuit de huidige snelle samenleving.
De jeugd van tegenwoordig verdiept zijn tijd niet meer in theorieboeken of goed opgezette cursussen en wil zonder te veel tijd en moeite het theorie-examen binnenharken om daarna snel aan de hoofdmoot te kunnen beginnen, het praktijkexamen. Nee, vroeger was dat allemaal veel beter geregeld en was de jeugd makkelijker te motiveren.
Maar klopt deze laatste opvatting eigenlijk wel? Is gebrek aan motivatie niet iets van alle tijden? Ik herinner me nog mijn theorielessen, lang geleden, als jongvolwassene met 15 personen in een te koude ruimte met te harde stoelen waar de dia’s van de examentraining je als een rad voor de ogen werden afgedraaid. Erg boeiend heb ik de theorielessen destijds niet ervaren.
Toen ik ongeveer 12 jaar geleden de instructeursopleiding ben gaan volgen, kwam ik al snel tot de conclusie dat mijn theoriekennis ver beneden peil was en dat heb ik optimaal gemotiveerd verbeterd.
Maar hoe zit dat eigenlijk met andere ervaren bestuurders op de weg? In hoeverre zijn die op de hoogte qua verkeerskennis of -inzicht? Regelmatig komen er op de Facebookpagina van Veilig Verkeer Nederland verkeersvragen aan bod waarbij de antwoorden duidelijk aangeven dat een theoretische opfriscursus bij sommige ervaren verkeersdeelnemers niet zou misstaan. Daarnaast kunnen we dagelijks in het verkeer stellen dat ondanks het kennen van de theorie dit nog geen garantie geeft van het kunnen of willen toepassen (lees: mentaliteitskwestie of alles overhaast). Dus hoe kan de oudere generatie de huidige en toekomstige jongvolwassenen dan met de wijzende vinger beschuldigen van een gebrek aan motivatie en kennis terwijl ze vaak het verkeerde voorbeeld krijgen voorgeschoteld?
Hugo Mentink
Bestuurslid VRB