Laat de PB een echte bijscholing zijn en geef de instructeur de waardering die hij of zij verdient
Laatst sprak ik een collega die voor de tweede keer voor zijn praktijkbegeleiding zakte. Voor zover ik zien kan, is hij een prima instructeur. Sociaal, didactisch sterk, goede resultaten. Eigenlijk snap ik niet waarom het hem niet lukt. Als je het protocol afdraait als een oude grammofoonplaat kan er toch weinig misgaan? Aan de andere kant, je zal maar net je dag niet hebben. Zelf heb ik met de PB niet zoveel problemen. Mijn probleem betreft meer de inhoud.
Een IBKI-les is voor mij een praatsessie. In de tijd die het IBKI nodig heeft om een les keren door middel van steken aan te leren, heb ik mijn kandidaat het keren aangeleerd. De halve draai erbij gedaan en mijn kandidaat twee keer in laten voegen. Zo veel tijd krijg ik niet van mijn kandidaat. Maar dat terzijde…
Even terug naar mijn collega. Binnenkort mag hij dus met een kandidaat en twee examinatoren op stap voor een derde poging. En als hij het weer niet haalt, krijgt hij een educatieve sanctie aan zijn broek. Dit kan hem zomaar een paar duizend euro gaan kosten. En waarvoor? Wordt hij hierdoor een betere instructeur?
Ik weet dat er nu collega’s meelezen die vinden dat de PB niks voorstelt. Gewoon je lesje draaien, het stukje opvoeren of hoe je het ook noemen wilt en je mag weer vijf jaar verder. En zo werkt het bij het overgrote deel gelukkig ook. En toch, je zal die ene maar wezen. Mijn collega heeft één geluk. Vanwege corona is zijn bevoegdheid met een half jaar verlengd. Dat is mooi. Terwijl een oud-branchevoorzitter ooit met droge ogen durfde te stellen dat dergelijke instructeurs een gevaar zijn voor de verkeersveiligheid en de directeur van het IBKI zich afvraagt of deze instructeurs wel wat te zoeken hebben in de branche, krijgt mijn collega er gelukkig een half jaar bij. Het zal je bedrijf en je inkomen maar wezen…
In het meinummer van Rij-instructie lees ik dat Herme Bruin, directeur van het IBKI, het liefst de sanctie weer terug zou willen hebben. Dit zou worden onderschreven door het rapport van, jawel, de commissie Roemer. In het rapport wordt gesproken over een herinrichting van de branche die zou moeten leiden tot een opschoning van de branche en tot betere werkomstandigheden en meer waardering en beloning voor mijn kwaliteiten als rijinstructeur. Dat is nu precies wat ik mis in de PB. Waardering voor mijn kwaliteiten als rijinstructeur. Het is niks meer en niks minder dan het toetsen van vaardigheden die ik al jaren toepas.
Er is nog iets wat niet genoemd wordt in het artikel in Rij-instructie. Op 21-11-2018 heeft de Tweede Kamer een motie aangenomen. De motie Laçin. Kamerstuk 34.182 nummer 19. In deze motie wordt gesproken over een betere invulling van de praktijkbegeleiding. Een invulling waarin de behoeften van de instructeurs centraal staan en de aansluiting op de dagelijkse praktijk goed wordt gewaarborgd. Helaas… Ondertussen zijn we 3 jaar verder en is er behalve het meenemen van een echte leerling nog niks veranderd. In dat kader geeft het geen pas om te praten over een terugkeer van de sanctie. Het IBKI is hier nalatig en het zou het IBKI sieren als zo spoedig mogelijk invulling gegeven wordt aan de door de Tweede Kamer aangenomen motie.
'De kip met de gouden eieren mogen we uiteraard niet slachten'
Natuurlijk, wat mij betreft zou de PB afschaffen een veel betere optie zijn. Maar de kip met de gouden eieren mogen we uiteraard niet slachten. Maar laat het dan ook een echte bijscholing zijn. Geef de instructeur de waardering die hij of zij verdient.
Ik wens mijn collega bij de volgende poging heel veel succes.