'Het is toch niet raar om te stellen dat het CBR kritisch naar de criteria voor de normering moet kijken'
Als het een beetje meezit zijn we op het moment dat deze column uitkomt eindelijk weer opgestart. Zo zachtjes aan werd het wel tijd. Ruim 10 weken zonder inkomen thuis zitten is niet niks. De klusjes binnenshuis waren wel gedaan en het weer was ook niet echt uitnodigend om eens lekker de tuin in te gaan. Maar helaas. Met de verkiezingen in aantocht en een batterij aan deskundigen die steeds met nieuwe argumenten kwamen durfde de politiek geen beslissingen te nemen. De angst regeert. Waar is de Hollandse nuchterheid gebleven?
10 weken niet mogen werken is geen kattenpis. Dat gaat problemen opleveren. Maar eerst wil ik een compliment maken aan het CBR. Er is duidelijk geleerd van de vorige lockdown. De manier waarop we nu onze praktijkexamens kunnen indelen vind ik een hele prettige. Lekker flexibel en ook duidelijk naar de kandidaten toe. Daar is goed over nagedacht.
Maar nu de branche weer opgestart is, ontstaan er ook weer een aantal knelpunten. Als ik naar mijn eigen bedrijf kijk, staat er een vracht nieuwe kandidaten te wachten. Helaas. Zij zullen nog even moeten wachten. De prioriteit ligt voor mij eerst bij het wegwerken van de vorige lichting. Ook ben ik niet van plan om werkweken van 60 uur of meer te gaan maken. En aan werknemers, als die al te vinden zijn, wil ik in deze onzekere tijden helemaal niet denken. Verder gaan de wachttijden voor de praktijkexamens natuurlijk ook oplopen. Logisch. Toch denk ik, ook gezien de vorige lockdown, dat dit niet het grootste knelpunt gaat worden. Hier gaan we samen met het CBR wel uitkomen.
Het grootste knelpunt gaat waarschijnlijk ontstaan bij de wachttijden voor de theorie-examens. Voor een gedeelte kunnen we dat natuurlijk toeschrijven aan de twee lockdowns en de beperkte capaciteit in de examenzalen. Maar er zijn meer dingen die spelen. Het slagingspercentage voor de theorie-examens ligt al best lang belachelijk laag. Er zijn te veel kandidaten die maar blijven circuleren in het systeem. En over de oorzaak van dat lage slagingspercentage verschillen de meningen behoorlijk. Terwijl de één zegt dat kandidaten niet voldoende leren, zegt een ander dat de vraagstelling van het CBR niet deugt. En dan hebben we ook de stevige normering die het CBR hanteert. Relatief veel kandidaten zakken meerdere keren met één of twee fout te veel. Het is dan erg kort door de bocht om te stellen dat deze groep niet leert. Enfin. De waarheid ligt zoals wel vaker in het midden.
Ik ben benieuwd wat het CBR gaat doen wat betreft de wachttijden voor de theorie-examens. Natuurlijk is er van mijn kant wel begrip, maar er moet ook progressie te zien zijn. Het is toch niet raar om te stellen dat het CBR misschien nog eens kritisch naar de criteria voor de normering moet kijken. De lat ligt behoorlijk hoog. Een foutmarge van één of twee meer scheelt al een heleboel. En minder kandidaten in het systeem is weer bevorderlijk voor een vlotte doorstroming, Ook dat laatste is belangrijk voor de kwaliteit van de rijopleiding en daarmee voor de verkeersveiligheid. Of een iets soepeler normering voor de verkeersveiligheid veel verschil maakt? Ik geloof er niet zo in. Zeker niet als een kandidaat tot het gaatje moet gaan om te slagen voor het theorie-examen en er wordt daarna 57 jaar lang niet meer naar omgekeken.
Werk aan de winkel dus. Voor ons, maar ook voor het CBR. In ieder geval hoop ik dat we voorlopig kunnen blijven doorwerken en corona achter ons kunnen laten. En wat dat laatste betreft: ik ben er nog niet zo zeker van. De tijd zal het leren.
Ik ben benieuwd wat het CBR gaat doen wat betreft de wachttijden voor de theorie-examens