'Als je jaar in jaar uit minder dan 30 procent haalt, moet je jezelf toch eens stevig achter de oren krabben'
"Mijn vriend mag na 25 lessen al examen doen. Waarom heb ik zo veel lessen nodig?" Mijn leerlinge zit een beetje te mopperen. Haar vriend lest bij een rijschool die erom bekend staat dat de leerlingen heel snel examen mogen doen. Jammer, maar ik wil toch echt dat mijn leerlinge een bepaald niveau heeft voor ze examen mag doen. Als je mij niet meer nodig hebt dán kun je autorijden.
Bovenstaande vertaalt zich natuurlijk ook in het slagingspercentage. Dat ligt bij mij beduidend hoger dan het landelijk gemiddelde. Ben ik daarmee ook een betere rijopleider? Hiermee begeef ik mij op gevaarlijk terrein. Ik ken mijn collega als een sympathieke kerel waarbij het, voor zover ik zien kan, goed toeven is in de lesauto. Zeker tegenwoordig is het sociale aspect ook belangrijk. Hoewel, laatst zei iemand tegen mij: 'Ik zoek een goede rijschool. Geen relatie voor het leven.'
Is het slagingspercentage een goede graadmeter voor de kwaliteit van een rijschool? Ik ben het er gedeeltelijk wel mee eens. Natuurlijk. Het is niet alleszeggend. Hoeveel ruimte krijg je om een kandidaat op te leiden? Hoe gemotiveerd is je kandidaat? En wat zie je als rijschool als een gemiddeld aantal lessen? Wat is de invloed van moeilijke lerende kandidaten op het slagingspercentage? Zelf vind ik het jammer dat, wanneer er gesproken wordt over slagingspercentages, er vaak gezegd wordt: 'Ja, maar ik heb heel veel moeilijke lerende leerlingen. Autisme, ADHD, faalangst. Die komen allemaal bij mij.'
Nou, helemaal waar zal dat niet zijn, want die heb ik ook. En dan moet je er soms gewoon harder aan trekken. Overigens is dat voor het CBR heel makkelijk uit te lezen. Als een rijschool bovengemiddeld veel rijtesten aanvraagt, is het duidelijk. Wat ik ook vaak zie is het vingerwijzen naar het CBR als het om zakken gaat. Het CBR zou een slagingspercentage creëren. Wat de praktijkexamens betreft geloof ik daar niet zo in. Een goed opgeleide leerling slaagt in de meeste gevallen. En als je het er niet mee eens bent kun je ter plekke aan de bel trekken.
Even naar het verhaal van Alexander Pechtold en Samen Sterk over het lage slagingspercentage. Inderdaad een gemiddeld slagingspercentage van 48 procent is echt niet hoog. Dat kan en moet beter. Is het mogelijk dat we elkaar minder beconcurreren op het aantal rijlessen? Een paar rijlessen meer is echt merkbaar in het slagingspercentage en de verkeersveiligheid is er absoluut mee gediend. En om dit te realiseren zijn helemaal geen draconische maatregelen nodig. En mocht er echt een kwaliteitsregister komen dan kunnen we zeker niet om het slagingspercentage heen.
Dan hebben we nog een probleem. Het overgrote deel van de instructeurs is serieus met het vak bezig. Maar er zijn ook instructeurs die structureel laag scoren. En dan bedoel ik ook echt laag. Als je jaar in jaar uit minder dan 30 procent haalt, moet je jezelf toch eens stevig achter de oren krabben. En daar mag wat mij betreft best eens naar gekeken worden. Lastig? Ja. We hebben te maken met een vrije markt. En wie bepaalt wat slecht is? Toch denk ik dat het CBR hier redelijk zicht op heeft. Wat mij betreft gaat overheid, CBR of wie dan ook eens stevig in gesprek met deze collega’s.
We hebben te maken met een vrije markt. En wie bepaalt wat slecht is?
En mijn leerlinge? Die is na 38 lessen keurig geslaagd. Haar vriend is ondertussen voor de vierde keer gezakt. Maar het lek is boven. Zeker en vast. Hij heeft ontdekt dat hij faalangst heeft. Dat moet het wezen. Ik heb er zo mijn eigen gedachten over.
Vanaf deze plaats wens ik iedereen alvast een succesvol, geslaagd en vooral gezond 2021!