Op vakantie (of juist niet)
Bij de gedwongen stilstand door corona (wat lijkt het alweer een poos geleden) riep ik dat als we weer aan de gang mochten we maar eens even geen vakantie moesten gaan vieren. We hebben immers genoeg in te halen. Gelukkig werd ik er terecht door mijn zoon op gewezen dat dit een voorbarige uitspraak was en dat het verstandig zou zijn eerst eens af te wachten wat de toekomst zou brengen. We hebben dan wel 8 weken stilgestaan, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde als vakantie hebben. We konden nergens naartoe en zaten op elkaars lip in het gezin, of hadden misschien wel direct of indirect te maken met het virus zelf.
Nu, terugkijkend op de afgelopen maanden met alle ellende, zijn we wellicht meer aan vakantie toe dan ooit. Ik gun mijn medewerkers dan ook zeker hun vakantie. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik anderhalve week afgekruist heb in de agenda van mezelf en van mijn vrouw. Even geen problemen met examens plannen, coronamaatregelen binnen de rijschool, bedrijfsvoeringen, videocalls en wat al niet meer. Of we zelf weggaan is nog niet duidelijk, maar het idee alleen is al rustgevend.
Voor degenen die op vakantie gaan is het de vraag of de geplande reis door kan gaan en waarheen men veilig naartoe kan. Is het wellicht een idee om eens vakantie in eigen land te vieren? Ook hier hebben we prachtige omgevingen en steden, en bijkomend voordeel is dat we hiermee de Nederlandse ondernemers steunen, waarvan de meeste het ook ontzettend zwaar hebben gehad of nog hebben.
Inmiddels is het document Samen Sterk aangeboden aan onze minister en zoals ik in mijn vorige column al voorspelde lijkt het er niet op dat het in de la verdwijnt. Er zijn concrete toezeggingen gedaan dat er een vervolggesprek komt in september. Juist nu is het aan de branche om niet achterover te leunen, maar door te pakken en vooruit te denken. Net zoals wij onze leerlingen dat trachten bij te brengen.
Ik grijp daarom deze mogelijkheid aan om eenieder uit te dagen om mee te praten en ideeën in te brengen over onze toekomst als rijschoolbranche. Graag zelfs. En dan bedoel ik niet om weer eens via de sociale media je ongenoegen, kritiek en weet ik wat niet te spuien. Maar door je bijvoorbeeld aan te sluiten bij de VRB. En als dat je niet past, dan bij een van de andere branchepartijen. Zorg dat er niet over je wordt gesproken, maar met of namens jou. Dan kan je stem wel degelijk van invloed zijn op de besluiten die er worden genomen.
Ik wens iedereen een fijne vakantie. Voor degenen die doorwerken zou ik willen zeggen: begrijpelijk, maar wees ook een beetje zuinig op jezelf.
Jos van Zuylen,
voorzitter VRB