Waarom toch altijd die negativiteit?
Inmiddels loop ik alweer enkele jaren rond in deze branche, maar ik blijf me verbazen over reacties van sommige rijscholen. Nu weer op het document dat de Alliantie Samen Sterk heeft aangeboden aan minister Van Nieuwenhuizen van Infrastructuur en Waterstaat. Er is maanden keihard aan gewerkt door enkele belangrijke partijen in de branche, de intentie om de sector vooruit te helpen en een kwaliteitsinjectie te geven druipt er aan alle kanten vanaf, je denkt dan: daar zal toch iedereen blij van worden, maar nee hoor. Weer zijn er zure reacties waarvan de rode draad is dat de stakeholders die hieraan hebben gewerkt het vooral hebben gedaan om hun eigen zak te spekken. Een van de allereerste reacties op social media was iets in de trant van 'Hoe kan ik mijn lidmaatschap van LBKR opzeggen?' Ik hoop dat de LBKR geen moment heeft gewacht en meteen dit lid duidelijk heeft gemaakt hoe dat moet, want hier zit niemand op te wachten. Mara het kan nog gekker. Er was zelfs een oproep van een branchegenoot om vooral geen leermiddelen meer te kopen bij de bedrijven die hieraan hebben meegewerkt.
Bij nader inzien is dat misschien nog niet eens een heel slecht idee. Alle aanbieders van leermiddelen hebben hier namelijk aan meegewerkt, dus als je van hen niets meer wilt kopen kom je, heel simpel, niet meer aan leermiddelen. We nemen dan maar even aan dat je niet meer verder wilt als rijschoolhouder en ik kan me niet voorstellen dat iemand daar om maalt. Bij al die reacties vraag ik me ook altijd af 'Hou je nog wel van je vak?' Je hoeft er niet in door te gaan, het staat iedereen vrij om wat anders te gaan doen. Als je echt alles afkraakt en nooit iets positiefs toevoegt, wat heb je hier dan nog te zoeken? Verveel de branche niet meer met al die negatieve reacties en ga lekker wat anders doen. Jij blij, wij blij. Maar ik ben bang dat het zo niet werkt. Dat we nog wel een tijdje te maken hebben met negativiteit rond elke beslissing die er valt. Blijkbaar moeten we daarmee leven.
Met wie we ook moeten leven de komende jaren is Alexander Pechtold. Eerlijk: toen ik vernam dat hij de nieuwe algemeen directeur van het CBR werd, was mijn eerste reactie ook niet positief. Maar ik moet zeggen dat mijn mening na een eerste gesprek met hem onder vier ogen (het verslag daarvan vindt u in een uitgebreid interview met hem in deze editie) behoorlijk is bijgedraaid. Ongetwijfeld zal hij nog heel wat steken laten vallen en zeker is dat ook in de toekomst heel wat gemopperd zal worden op het CBR - dat hoort nu eenmaal bij deze sector - maar ik denk dat hij nu de juiste man op de juiste plaats is. Het CBR staat voor een loodzware klus, zo leert een kritisch rapport van Piet Eringa (lees het artikel in deze Rij-instructie) en zonder dat ik wil slijmen, denk ik dat Pechtold die taak aankan. Maar we gaan het zien.