Waar is toch die broodnodige saamhorigheid?
Business as usual. Alsof er niets is gebeurd, alsof de wereld niet in brand staat.
Dit is wat beklijft als je ziet hoe de rijscholensector zich tot nu toe door de coronacrisis slaat. Normaal gesproken zitten in crisistijden de kerken vol en ontstaat er een gevoel van saamhorigheid, maar zo niet in deze sector. Neem de inmiddels beruchte social media. Wat daarop de afgelopen allemaal door volwassen mensen allemaal gespuid is over bijvoorbeeld de brancheorganisaties is niet normaal.
Ik vraag me altijd oprecht af waartoe dat dient? Wat is nou het nut om personen die het beste voorhebben met de branche - want je kunt toch moeilijk beweren dat dat niet zo is? - met de grond gelijk te maken, en liever nog dieper? Wat win je daarmee?
Neem nou het protocol dat de vier brancheorganisaties hebben opgesteld. Je kunt het met die maatregelen eens zijn of niet, maar zonder protocol zou de branche helemaal niet weer zijn begonnen. Dat kun je ontkennen, maar het is gewoon een feit dat minister Van Nieuwenhuizen als voorwaarde heeft gesteld dat er weer gestart kon worden als er een protocol zou zijn. Dus iedereen in de branche kan nu weer omzet maken dankzij dat protocol dat is opgesteld door die vermaledijde brancheorganisaties.
Ander voorbeeld: alle kritiek op de BOVAG. Ook daarvan kun je vinden wat je wilt en je hoeft geen lid te worden, maar de naam BOVAG is de enige brancheorganisatie die samen met RAI Vereniging constant opduikt in officiële stukken en brieven van overheid en ministers. Zoals recent in een reactie van de minister op een rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid over ADAS (zie pagina 4). De BOVAG heeft nu eenmaal wat touwtjes in handen in de mobiliteitssector, zo simpel is het. Net zoals de FAM, VRB en tegenwoordig ook de LBKR ook echt serieus worden genomen in Den Haag als het gaat om rijschoolgerelateerde zaken. Zonder deze organisaties zouden het ministerie en het CBR over de branche heen walsen.
Er is meer wat ik niet begrijp. Zoals dat er weer vrolijk is doorgegaan met prijsstunten. Per dag is een instructeur momenteel pak 'm beet minimaal een klein uur bezig om de lessen RIVM-proof te kunnen afnemen. Dat is ongeveer 12 procent van een gewone werkdag, maar vooruit, laten we het afronden op 10 procent. Dan is het toch niet zo gek dat je je lesprijs verhoogt? Maar helaas, van een reset is geen enkele sprake. De kiloknallers hebben de draad meteen weer opgepikt alsof er niets veranderd is.
Het is de kortzichtigheid die regeerde en weer regeert. En dat is best een bizarre constatering.