Mijn 1e maand als voorzitter van de VRB
Inmiddels heb ik nu een aantal weken het stokje van mijn voorganger als voorzitter van de VRB mogen overnemen. Velen vragen me hoe dat nu bevalt, en ik antwoord dan steevast, goed maar nog pittig.
Goed is gemakkelijk uit te leggen. Ik voel me thuis bij de VRB en ben blij dat ik een steentje hierin mag bijdragen. Ook goed omdat we met het deels nieuwe bestuur, allemaal onze weg vinden met ieder een eigen taak, waarbij hij of zij datgene kan bijdragen waar men goed in is. Hierdoor kunnen we voor nu en in de toekomst de belangen behartigen van onze leden. Ik mag dan wel de voorzitter zijn, maar samen met mijn medebestuursleden zijn we een team, die samen de kar trekken.
Waarom dan pittig? Ondanks het feit dat ik twee jaar in het bestuur zit en van vele stukken op de hoogte ben? Ik moet me anders dan in mijn rol als bestuurder met een specifieke taak in vele zaken inlezen want op de hoogte zijn van vergaderingen die ik nog nooit heb bijgewoond is iets anders dan wanneer je er live aanwezig bent geweest. Tevens ben ik als kersverse voorzitter betrokken bij het project Samen Sterk, waar ook de VRB zich volledig voor inzet, en ook daar wil ik van een toegevoegde waarde voor zijn. Langzaam maar zeker begin ik mijn draai te vinden, en kan op veel steun rekenen van de kennis die al in huis is bij VRB.
Niet onvermeld mag blijven dat ik het niet alleen druk en pittig heb, maar dat geldt ook voor onze secretaris Irma Brauers. Zij regelt op de achtergrond veel zaken die nu eenmaal bij een bestuurswissel horen. Ook brengt zij mij met militaire precisie op de hoogte van zaken waarvan ik als voorzitter van op de hoogte moet zijn. Dit gebeurt veelal achter de schermen, maar mag best eens vermeld worden.
Trots ben ik erop dat we met de juridische helpdesk van DAS, onze leden wederom iets extra’s kunnen bieden. We zijn als voltallig bestuur druk bezig dit vorm te geven en zeer binnenkort kunnen onze leden hiervan gebruik gaan maken.
Ik kijk vooral vooruit zodat we in de toekomst als branche wat minder vaak de slechte publiciteit halen, want kom, op berichten zoals rijlessen in ruil voor seks, faillissementen met vele gedupeerde leerlingen, slecht opgeleide theoriekandidaten, daar zit elke weldenkende rijschool echt niet op te wachten.
Jos van Zuylen,
voorzitter VRB