'Ik blijf me sterk maken voor de RIS'
Ik heb het even nagezocht: op 7 mei was er in Leusden de bijeenkomst over RIS waarbij we eigenlijk met een redelijk goed gevoel weg gingen. Het CBR en ook het ministerie had laten weten niet van RIS af te willen, maar dat wel moest worden gekeken naar: hoe nu verder?
Inmiddels zijn we ruim vijf maanden verder en is er weinig tot niets gebeurd. Geen terugkoppeling, geen initiatief, geen witte rook, helemaal niets. Dat baart me grote zorgen.
Niet zo lang geleden hoorde ik bij het CBR in Rijswijk dat er steeds minder RIS-examens worden aangevraagd. De reden schijnt te zijn dat examens die niet onder de RIS-vlag worden afgenomen makkelijker zouden gaan. Ik weet niet of het waar is - die vraag heb ik bij het CBR neergelegd - maar als het wel waar is, is dat een heel slecht signaal. En ik heb het CBR meteen ook gevraagd of het waar is dat er steeds minder RIS-examinatoren zijn.
Langzamerhand heb ik weleens het gevoel dat RIS ons door de vingers glipt en ik beloof iedereen: dat laat ik niet gebeuren. Al moet de onderste steen boven komen en moet ik door roeien en ruiten: ik blijf me sterk maken voor het behoud van RIS. En in dat licht bezien maak ik me zorgen over het feit dat we vijf maanden na de bewuste dag niets meer hebben gehoord. Ik vind dat een teken aan de wand: lekker laten doodbloeden die handel. Nou, echt niet, dat gaat niet gebeuren. RIS is namelijk op dit moment het enige instrument waarmee je je als rijschool kunt onderscheiden.
Het Rijleskeurmerk vind ik een prima initiatief, want ook dat wil de kwaliteit in de branche verbeteren. Maar dat komt niet van de grond. RIS daarentegen hebben we al, bestaat al jaren en naar het schijnt zijn er rond dde riehonderd RIS-gecertificeerde instructeurs in Nederland. Daar kun je wat mee, lijkt mij. Zou het bijvoorbeeld geen mooie gedachte zijn wanneer die zich eens zouden organiseren? Voor mijn part ga je zelfs op de één of andere manier samen met het Rijleskeurmerk, daar zou op zich niks mis mee zijn. Maar hoe dan ook: gebruik die kracht.
Dit gezegd hebbende zullen instructeurs zich ook afvragen waarom ik die kar niet trek. Een eerlijk antwoord: dat gaat zo verschrikkelijk veel tijd en energie kosten en ik vraag me af ok ik daar op mijn leeftijd nog wel de juiste persoon voor ben. Niet dat ik geen energie meer heb, integendeel, maar je zou dit aan jongeren moeten overlaten die nog een leven lang in de branche voor zich hebben. Ik wil daarbij graag helpen, geen enkel probleem, en ik wil iedereen die hiermee aan de gang gaat voorzien van alle kennis die ik heb, maar om de kar te trekken, dat is andere koek. Maar hoe dan ook moet er snel iets gebeuren rond de RIS, want deze prachtmethodiek mag nooit ten onder gaan.