Wij zijn de kopgroep
Af en toe lijken we het in Nederland moeilijk te vinden om te leren van anderen. Om open te staan voor goede invloeden van buiten. Want wij hebben het immers zo goed voor elkaar hier. Want wie zou ons nog iets kunnen leren? Maar daarmee doen we onszelf tekort. Niemand heeft immers de wijsheid in pacht. Zo zijn wij al jarenlang een relatief verkeersveilig land, maar het aantal verkeersslachtoffers stijgt intussen weer, we kennen te veel onprofessionele gelukszoekers in de rijscholenbranche, te veel ouders en leerlingen leggen hoge druk op een rijschool om zo vroeg mogelijk af te kunnen rijden en er komen drastische veranderingen op ons af, zoals steeds autonomer opererende auto's.
Dus we moeten aan de bak. En wat mij betreft zijn er geen heilige huisjes. Ik zie bijvoorbeeld dat we in Nederland tamelijk vastgeroest zitten in een examengestuurd systeem. Moet dat niet eens op de schop? En ja, ik ken de haken en ogen van een ander systeem. Ik snap dat bijvoorbeeld het voorschrijven van een minimumaantal lessen op grote praktische bezwaren stuit en ongewenst gedrag uitlokt. Maar toch moeten we het erover hebben met elkaar.
Ik zie ook dat we in Nederland niet meer naar verkeersdeelnemers omkijken als ze eenmaal hun rijbewijs hebben, met uitzondering van beroepschauffeurs. Wie al 30 jaar zijn rijbewijs heeft, is niet of nauwelijks op de hoogte van de nieuwste verkeersregels, verkeersborden en inzichten. Een kersverse rijbewijsbezitter wordt volledig aan zijn of haar lot overgelaten. Krijgt nooit meer serieuze feedback, behalve wellicht van een ongeruste - maar ook ondeskundige - ouder. Terwijl een beginnende chauffeur in Oostenrijk bijvoorbeeld verplicht in het eerste jaar moet terugkomen, waarbij onder meer naar gedrag wordt gekeken. Ook al is het tegen de trend van de overheid in om de burger met zo min mogelijk verplichtingen en extra regels op te zadelen, toch moeten we continu afwegen of we het nog wel goed doen. We hebben het tenslotte over verkeersveiligheid.
Laten we eens een goede scan maken van 'best practices' in Europa en wellicht daarbuiten. Laten we een onderzoek opstarten en cijfers gaan verzamelen binnen en buiten de landsgrenzen. En als die er niet zijn, dan zorgen dat ze er komen. Bijvoorbeeld door goed te registreren wat de oorzaak is van ongevallen en deze relateren aan de rijopleiding. Want dan kunnen we daarna gaan praten over verbeteringen op basis van feiten en cijfers en ervaring, in plaats van op basis van buikgevoel en vooroordelen. Dat zijn we aan onze stand verplicht. En aan de verkeersdeelnemers in Nederland. Wij rijschoolhouders vormen immers de kopgroep als het gaat om verkeersveiligheid.
Frank Hoornenborg,
voorzitter BOVAG Rijscholen