RIS, en hoe nu verder?
Het is alweer ruim een maand geleden dat in Leusden de bijeenkomst over de RIS was. Het was een bijzondere bijeenkomst waarvan menigeen zich nu afvraagt hoe het verder gaat.
Het belangrijkste was natuurlijk dat het CBR nadrukkelijk liet weten dat het RIS niet zal afserveren. Die gedachte heerste in eerste in instantie bij een deel van de aanwezigen, ook bij mij, maar dat gaat dus niet gebeuren omdat het CBR vindt dat RIS toegevoegde waarde heeft in de branche. En terecht. Dat vind ik ook en dat vindt iedere RIS-gekwalificeerde instructeur.
Zoals iedereen wel weet, ben ik een fervent RIS-fan. Al onze instructeurs geven les volgens de RIS-didactiek omdat dit een geweldig systeem is dat aantoonbaar leidt tot betere kandidaten op het examen en tot betere beginnende bestuurders. Dat wordt nu erkend en daar ben ik blij mee, en niet alleen, maar ook veel vakgenoten.
Wel is nu de vraag hoe RIS verder gaat? Bijvoorbeeld de vraag 'Wordt RIS het vrijwillige kwaliteitskeurmerk in de branche?' moet worden beantwoord. En zo ja, hoe krijgt dat dan handen en voeten? Maar ook organisatorisch moet er bij het CBR het nodige worden veranderd en niemand weet nu nog hoe dat eruit gaat zien. Verkeersveiligheid moet de norm zijn. Het kan en mag nooit zo zijn dat bepaalde processen daaraan tornen.
Naast de bijeenkomst, waar ik mijn zegje heb gedaan en iedereen die er was weet dat ik dat met passie probeerde te verwoorden. Buiten dat hoor je ook veel over RIS in de wandelgangen. Helaas is er een groep examinatoren die vinden (dat is eigen vrijheid) dat ze de reguliere praktijkexamens voldoende vinden. Dat is een slecht signaal.
In de ideale wereld maakt de consument, maar ook de rijinstructeur zijn eigen keuze, waarbij de principes van de onderwijsvrijheid en de ondernemersvrijheid gehandhaafd blijven.
Zoals RIS voor elke rijschool een onderscheidend vermogen kan zijn, geldt dat ook voor de examinator. De RIS-leerling moet erop kunnen vertrouwen dat hij tijdens het examen te maken krijgt met iemand die van de hoed en de rand weet van de wijze van lesgeven zoals zij of hij heeft gevolgd.
The bottom line voor mij is dat het voor iedereen die zich hiermee bezighoudt een passie moet zijn om de verkeersveiligheid in Nederland te vergroten. Want dat dit nodig is toonden de onlangs gepubliceerde cijfers over het aantal verkeersdoden (die zijn weer gestegen) wel aan.