'Met deze Rolls gaat het
om de lol van autorijden'
Een Rolls-Royce Silver Shadow II uit 1975 met een 6,7 V8-liter motor op benzine. Een brandstofslokop, allicht, en een klassieker ook, maar als lesauto? Dat lijkt gekkenwerk. Toch heeft Leendert Roos van LessenbijLeendert er eentje rijden met een L-bordje op het dak. Hoe dat zo gekomen is en welk idee erachter zit, vertelt hij graag.
Leendert Roos uit Radio Kootwijk (dat is, echt waar, een dorp onder de rook van Apeldoorn) is een atypische rijinstructeur en dito rijscholondernemer. Om meerdere redenen. Onder andere omdat hij, zoals dat wordt genoemd, hoogopgeleid is. Daar zijn er niet heel erg veel van in deze branche. Maar Leendert heeft de lerarenopleiding gevolgd, ook al heeft hij nooit voor de klas gestaan. Hij verkocht keukens, werkte voor de Verkeersveiligheids Groep in Rosmalen en deed in schadepreventiecursussen bij het Nederlands Instituut voor Verkeersveiligheid in Barneveld. De wereld van de verkeersveiligheid trok hem blijkbaar, maar nimmer had hij het idee dat hij zou eindigen als rijschoolondernemer, zelfs nog niet toen hij een nieuwe uitdaging zocht. "Ik wist niet wat ik wél wilde, maar aan rijinstructeur dacht ik echt geen moment."
Iets met autorijden
Hij maakte een sterkte-zwakte-analyse van zichzelf en daar kwam uit dat hij iets creatiefs moest gaan doen, of iets in de muziek of iets met autorijden. Het werd het laatste, ook weer vanwege die link met verkeersveiligheid. Binnen een half jaar haalde hij zijn lesbevoegdheid en begon hij voor zichzelf. "Want dat besluit had ik wel genomen: als ik rijinstructeur zou worden, dan zou ik vanaf het begin zelfstandig zijn." Dit is allemaal vijf jaar geleden en het bevalt hem nog elke dag. "Of ik het bedrijf wil laten groeien?" Roos herhaalt de vraag en antwoordt resoluut: "Zeg nooit nooit, maar ik denk dat ik altijd zzp'er blijf. Dat bevalt namelijk prima. Mijn vrouw doet de administratie, ik geef les. Tegenwoordig vind je ook niet zo makkelijk instructeurs."
Flexibeler
Op de vraag waarin hij onderscheidend is, zegt hij: "Om een aantal redenen. Over mij wordt gezegd dat ik flexibeler ben dan anderen én ik neem mijn werkervaring van eerdere beroepen mee. Dat klinkt allemaal wel vaag, hè? Laat ik het anders stellen: wat ik regelmatig van mijn klanten hoor, is dat ik meer meegeef tijdens de rijles dan wat je alleen nodig hebt voor het halen van het rijbewijs."
'De auto is uit 1975, maar is enorm compleet'
Meer coachen dan lesgeven
Een voorbeeld maakt het duidelijker: "Laatst belde een voormalige klant op. Hij heeft zijn rijbewijs, maar wilde nog een paar uur met mij rijden voor wat extra aanwijzingen én omdat hij de gesprekken die hij met mij in de auto had, miste. Dat vind ik leuk. Ik vind het ook uitdagend om leerlingen mee te geven hoe ze leren leren en wel op zo'n manier dat ze er altijd wat aan hebben, dus niet alleen tijdens het leren autorijden. Het is meer coachen dan lesgeven wat ik doe."
RIS
Leendert is serieus met zijn vak bezig en heeft gekeken of RIS-instructeur wat voor hem is. "Ik heb me daar enigszins in verdiept en denk dat het niet bij mij past. Voor mijn gevoel zit ik dan vast aan een structuur waardoor bepaalde vormen van creativiteit en kansen voor vernieuwingen wegvallen. Dat is ook wat ik hoor van RIS-instructeurs. Absoluut, ik ben het helemaal met je eens dat je zegt dat RIS een kwaliteitskeurmerk is en ook ik geef les volgens een bepaalde structuur. Maar dat is mijn structuur, waarbij ik eindeloos kan blijven doorgaan als iemand iets niet onder de knie krijgt. Maar ik denk dat RIS als methode niet bij mij hoort. Dat kan toch?"
Volvo
Leendert beschikt over twee normale lesauto's: twee Volvo's V40. Eén met een handgeschakelde versnellingsbak en één met een automaat. "Ik geloof heilig in het automatiseren van processen en dat kan zowel in een handgeschakelde als in een auto met automatische versnellingsbak. Ik heb een volwaardige automaat en dus geen 'klein automaatje erbij' voor leerlingen die niet kunnen schakelen. Beide auto's hebben veel veiligheids-, rijtaakondersteunende- en andere systemen aan boord die je van Volvo kunt verwachten. Ik vind de visie van Volvo ook geweldig. Volvo stelt niet het autorijden centraal, maar het leven. Volvo wil niet de zelfrijdende auto ontwikkelen omdat het zo nodig wil laten zien wat het allemaal kan, maar wil een relevante bijdrage leveren aan de wens van nul verkeersdoden. Ik vind het ook goed dat de nieuwe Volvo die in 2020 komt, wordt begrensd op 180 km/uur. Daarmee wil Volvo klanten trekken die serieus veilig willen autorijden in plaats van zo snel mogelijk van A naar B te komen. Is een schitterende gedachte toch?"
Plezier van autorijden
Het is allemaal een mooie aanloop naar het verhaal waarvoor we kwamen. Want die Rolls-Royce, hoe is dat zo gekomen? "Ik liep al een tijdje met de gedachte om een lesauto te hebben waarmee ik nog meer dan in de gewone lesauto het plezier van autorijden kan overbrengen op mijn leerlingen en zocht dat in de hoek van oldtimers. Daarbij heb ik mezelf de vraag gesteld in wat voor oldtimer een jong persoon zou willen rijden? Dat is geen oude Volvo of Ford Granada, want dat zegt de generatie twintigers niks en het is niet cool om door te vertellen. Een Ferrari en Maserati wel, maar dat past niet bij mijn visie op verkeersveiligheid. Als je snel wilt rijden, moet je op een circuit zijn, niet bij mij. Alles wegstrepend kwam ik uit bij Rolls-Royce. Een Rolls is namelijk de ultieme rijbeleving met z'n kracht en souplesse en straalt ook duurzaamheid uit. Langzaam maar zeker ontstond dit idee en ik heb dat vervolgens met mijn leerlingen gedeeld. Wat zouden zij ervan vinden om les te hebben in een Rolls? Nou, dat vond iedereen prachtig. Op basis daarvan heb ik vorig jaar de knoop doorgehakt."
Onwil
Makkelijk gezegd, niet makkelijk gedaan. Leendert stuitte namelijk op onwil. "Wat een tegenstand je krijgt bij organisaties als je iets wilt dat buiten de gebaande paden valt, niet normaal. Zo gaan veel verzekeringsmaatschappijen er blind van uit dat een rijschoolhouder in een nagenoeg of geheel nieuwe auto rijdt. Natuurlijk kun je geen Rolls-Royce oldtimer verzekeren, zei in eerste instantie iedereen. Vroeg ik waarom niet. Het antwoord: omdat een lesauto veel meer ongevallen maakt. Vroeg ik hoe ze daarbij kwamen. Nou, eigenlijk geen idee, het was een aanname."
Dooddoener
"Of nog zo'n dooddoener: zo zijn nu eenmaal onze regels. Ja, dan heb je me, dan ga ik door. Mijn ervaring is namelijk dat je in een Rolls-Royce heel relaxed rijdt en omdat iedereen op de weg een Rolls met respect benadert, krijg je er geen ongevallen mee. Uiteindelijk waren er slechts twee verzekeringsmaatschappijen die het aandurfden."
Ander punt: de dubbele bediening. "Verschillende bedrijven benaderd, kreeg ik te horen dat ik eerst zeshonderd euro onderzoekskosten zou moeten betalen om uit te zoeken of dat wel kan. Ik kwam uiteindelijk terecht bij Jan in den Berken van Gareko in Almere. Hij heeft zelf een oldtimer en met hem had ik meteen een klik. Natuurlijk kan dat, gaan we regelen, zei hij. Dat vind ik mooi. En de dubbele bediening zit er prachtig in."
Niet examenklaar
De auto is helemaal lesklaar, maar niet examenklaar. "De auto moet opnieuw gekeurd worden want er zitten bijvoorbeeld geen gordels achterin. Dat is een ingewikkelde grap. Zolang er niemand is die aangeeft examen te willen doen in de Rolls, begin ik daar niet aan. Ik zet de auto tot nu toe in voor bijzondere lessen. Maar als zich een kandidaat meldt die in de Rolls examen wil doen, dan zal ik mijn uiterste best doen om dat voor elkaar te krijgen."
Bakbeest
De hagelwitte Silver Shadow is een bakbeest uit 1975. Bijna vijfeneenhalve meter lang, twee meter breed met onder de motorkap een 6,7 V8 op benzine. Hij lacht: "Vraag me niet hoeveel brandstof de auto gebruikt, want ik weet het niet. Veel ja, maar hoeveel, geen idee. Dat vind ik ook niet belangrijk. Het was een lange zoektocht voordat ik deze had gevonden, want ik had zo mijn eisen. Ik ben geen sleutelaar, dus de auto moest betrouwbaar én compleet zijn. Het moest ook een witte zijn, zodat ik deze ook kan inzetten als trouwauto. En met het stuur links, anders heb je er niets aan. De zoektocht was een leerzaam traject, want ik moest louche autohandelaren scheiden van ondernemers die weten waarover ze het hebben en die je geen rotzooi verkopen. Ik heb deze auto uiteindelijk gevonden in Nederland bij Emile Koole van 't Klassieker Huis."
Joy of riding
"Ik zet de auto nu in onder het hoofdstuk 'Joy of riding', dus de lol van autorijden. Autorijden kan ook gewoon leuk zijn in plaats van dat je altijd maar aan het jagen bent, dat wil ik overbrengen. De ervaringen van mijn klanten zijn uitsluitend positief en er wordt veel naar gevraagd. Niet iedereen heeft er wat mee, logisch, maar heel veel wel. Het is ook een unieke ervaring, zowel qua rijden als qua beleving, want werkelijk iedereen draait z'n hoofd ervoor om. Wat het rijden betreft: deze auto is zo zwaar dat-ie onder andere een enorm hoog uitrolgewicht heeft. Dat is echt anders rijden. Het rijdt heel relaxed en dat heeft tot gevolg dat de leerling veel verder voor zich uit gaat kijken. En weet je wat ook zo bijzonder is? De auto is uit 1975, maar is enorm compleet. Airco, elektrisch bedienbare ramen, een ruitenwisser met interval, cruisecontrol, stuurbekrachtiging, achterin een enorme ruimte met een apart voetenbankje: noem maar op of het zit erop, erin of eraan."
Chique plek
"Het liefst plan ik een paar uur in zodat ik meer kan aanbieden dan in een reguliere les. Ik bedoel: met deze auto ga je niet naar de McDrive, maar zoek je een beetje chique plek om te pauzeren. Vanochtend nog ben ik met de auto bij hotel De Echoput geweest, een vijfsterrenhotel in Hoog Soeren. Ik noem het geen rijles, maar een Rolls-Royce-experience en een driverperformance. Het is duurder, maar het is het echt waard."
Goede doelen
Een kwart van de inkomsten die via de Rolls binnenkomen (terzijde: alle activiteiten met deze auto zijn in een aparte onderneming ondergebracht om zodoende zaken gescheiden te houden én om geen bijtelling te hoeven betalen) gaat naar goede doelen. "Ik heb vier doelen geselecteerd: twee culturele, een goed doel dat zich richt op de CO2-compensatie door de aanplant van bomen en één die zich richt tegen christenvervolging in de wereld. Ik ben van huis uit christelijk en ben ervan overtuigd dat ik wat terug moet geven aan de maatschappij, vandaar."
