Paarse krokodillen genoeg… De uitdrukking 'paarse krokodil' wordt geassocieerd met onredelijke bureaucratie en starre klantonvriendelijkheid. Hieronder enkele staaltjes daarvan.
Op tv vertelt een man hoe bureaucratie hem financieel aan de afgrond brengt. Hij woont met zijn zoon in een koophuis, raakt zijn baan kwijt en krijgt een schuld van € 20.000. Dankzij ambtenarij loopt die op tot € 120.000, want hij moet zijn huis dat 'onder water staat' verkopen voordat hij in de schuldsanering terechtkan. Verkocht met een ton verlies levert dat een extra schuld op en bovendien wordt hij zo dakloos. Dan laat de gemeente weten dat de schuldsaneringsregeling niet geldt voor mensen zonder vaste woon- of verblijfplaats…
In een Zembla-documentaire vertelt een (ontslagen) ICT-manager van het CBR dat het nieuwe computersysteem, dat de toename van klanten moet opvangen, te ingewikkeld is. Personeel uit Vietnam moet uitkomst bieden omdat er in Nederland nauwelijks programmeurs zijn die met de systemen overweg kunnen. Doordat de oude systemen vastlopen, krijgen 1200 beroepschauffeurs hun rijbewijs niet tijdig verlengd en worden duizenden ouderen gedupeerd. Het ICT-project 'Rijgeschiktheid aan het stuur' was begroot op 7 miljoen euro. Volgens Zembla zijn de kostenramingen opgelopen tot ruim 34 miljoen euro en is het nog niet klaar. "Dit ga ik tot de bodem uitzoeken", was de reactie van de verantwoordelijk minister Cora van Nieuwenhuizen…
Een moeder belt omdat haar zoon die ochtend voor de zesde keer is gezakt. Zijn instructeur had te veel leerlingen, dus werd haar zoon regelmatig afgezegd. Soms kreeg hij drie weken geen rijles. De rijschool is telefonisch nooit bereikbaar, maar de instructeur belt doorlopend. Zijn eerste rijexamen deed hij na vijftien rijlessen. Nu zijn ze anderhalf jaar, veertig rijlessen en zes examens verder. Of ik eens wil kijken wat er mis is met haar zoon. Met haar zoon?, dacht ik toen...
De moeder van een van mijn leerlingen schrijft begin april: "Ik heb al vijf keer geprobeerd het CBR te bellen, maar kom er niet doorheen. Na vijf minuten hoor ik dat het gesprek niet beantwoord kan worden door drukte en luidt de vraag of ik later terug wil bellen, waarna de verbinding wordt verbroken. In december stond ik ook al twee keer ruim 1,5 uur in de wacht. Mijn zoon kreeg eind februari bericht dat het CBR nog op de uitslag van de psychiater wacht en dat het 19 weken duurt. Omdat zijn schoolexamens in mei beginnen stel ik de rijtest liever uit tot daarna. Twintig april stuurt het CBR een brief met de opdracht dat de rijschool de rijtest binnen vier weken na de briefdatum moet reserveren. Midden in de schoolexamenperiode…
De WRM-bevoegdheidschecker van IBKI toont of een rijinstructeur lesbevoegd is. Mooi, dacht ik. Maar ik kan mezelf niet vinden. Via hun website medegedeeld dat ik alleen onder mijn geboortenaam vindbaar ben en dat potentiële klanten die niet kennen. Graag aanpassen, want met de huidige zoektermen kunnen mensen na het gebruik van de bevoegdheidschecker concluderen dat ik 'niet bevoegd' ben. IBKI antwoordt dat het zo blijft omdat (bij wet) de WRM-pas moet corresponderen met de naam op mijn rijbewijs. In vier mails leg ik de situatie uit. Ik benadruk dat de zoekmachine een naam niet onvindbaar mag houden als de betrokken instructeur wettelijk WRM-bevoegd is. Opnieuw vang ik bot. Vanwege deze bureaucratie en mijn twijfels omtrent dat 'wettelijke' aspect raadpleeg ik mijn jurist. Ook hij ziet geen wettelijke grondslag. Pas na een mail van Apeiron Advocaten te Amsterdam wordt de zoekmachine aangepast. Intussen is de zoekmachine gelukkig nog eenvoudiger toegankelijk gemaakt. Voorheen moest (een deel van de) achternaam én geboortedatum worden opgegeven, nu is na klachten uit de branche de geboortedatum (voorlopig) niet meer verplicht. Eén paarse krokodil minder.