Den Haag, neem je verantwoordelijkheid
Hebben jullie ook weleens van die dagen dat je denkt 'waar doen we het voor en waar zijn we in dit land in hemelsnaam mee bezig?'
Laat ik bijvoorbeeld maar ophouden over wat we de laatste maanden (eigenlijk jaren) allemaal hebben meegemaakt en doorstaan hebben en ik hou mijn hart vast, dat mag u best weten. Ik hoop niet dat met onze branche gebeurt wat ik nu zie gebeuren met de taxibranche. Ik heb dit de laatste jaren nieuwsgierig en ook beroepsmatig gevolgd, aangezien wij ook al jaren in de taxi-opleidingen actief zijn. De nieuwsgierigheid is ingegeven door wat er allemaal gebeurt in onze branche, want beide sectoren zijn op een groot aantal vlakken vergelijkbaar met elkaar. Dat geldt in elk geval voor de wijze hoe er politiek mee om wordt gegaan.
Het is toch echt bizar dat we in Nederland de mond vol hebben over verkeersveiligheid en alles wat hiermee te maken heeft. Laat ik een voorbeeld geven. Op mijn bureau ligt prominent een door het ministerie van I&M geschreven strategisch plan verkeersveiligheid van nu tot 2030. Het heet 'Veilig van deur tot deur'. Ik was bij de presentatie en werd eigenlijk alweer enthousiast over de mogelijkheden voor onze branche. Later op de avond zat ik voor de televisie en kwamen de taxiperikelen de hele avond voorbij. Uber was betrokken bij het vierde dodelijke verkeersslachtoffer in Amsterdam. Hoe kan dat nou, was de teneur. Maar kom op zeg, laten we toch niet zo naïef zijn om te denken dat niemand dit zag aankomen. Gelijk aan de rijschoolbranche geldt voor de taxisector vrijheid, blijheid en dan krijg je dit soort uitwassen. Bij ons draait het altijd om vrijheid van onderwijs en vrijheid van ondernemerschap. En o ja, het moet goedkoop zijn voor de consument. Het is belangrijk dat er stevige concurrentie is in dit land. Professionele taxi-ondernemers kunnen en mogen zich bijna niet meer onderscheiden van de tegen de klok racende Fiat Panda's en dan komen de uitwassen vanzelf.
Prachtige bedrijven met veilig materiaal die onze ouders en kleine kinderen vervoeren en goede chauffeurs die zieke patiënten van A naar B vervoeren, wordt het werken bijna onmogelijk gemaakt vanwege alle spelregels, of zeg maar liever fake-regels in Nederland.
Mijn vaste overtuiging: verkeersveiligheid kun je niet achteraf repareren. Verkeersveiligheid begint bij de basis. Of je nou taxichauffeur, rijinstructeur of vrachtwagenchauffeur bent: het begint bij de opleiding. Instelling, opleiding, spelregels en controle, dat is de volgorde. Het lijkt er nu veel eerder op dat het de inzet is om zo veel mogelijk mensen te laten meedoen aan dit circus, maar die insteek is niet goed.
Er ligt een boekwerk van 80 pagina's voor me en dat ga ik doorspitten. Net zoals alle andere verplichte leesvoer. Ik doe dat voor deze nog steeds prachtige branche. Dat doe ik niet alleen, maar samen met al die andere organisaties die het goed voorhebben met onze branche. Maar ik vraag me intussen wel af waar al die politici zijn die het zo goed voorhebben met onze branche en de verkeersveiligheid in Nederland. Want wat ben ik teleurgesteld in de Kamerleden die zo uit hun hart spraken in de debatten over de branche. En wat ben ik teleurgesteld in Kamerleden en politici die de mond vol hebben over verkeersveiligheid en het terugbrengen van het aantal verkeersslachtoffers in Nederland. Na het besluit dat de sanctie op de praktijkbegeleiding wordt vervangen door een educatieve maatregel hoor je ze niet meer. Was het dit dan? Dan had het debat ook wel via de app afgehandeld kunnen worden. Gewoon een paar berichtjes sturen en dat is dat, wel zo makkelijk.
Ik waardeer al die mensen met een gerespecteerd beroep. Advocaten, dokters, notarissen, maar ook koks, noem maar op, ik waardeer ze vanwege hun vakkennis. Laten we dat dan ook doen met het domein verkeer. Gewoon beginnen met goed opleiden, zo makkelijk kan het zijn. Ik voorspel jullie allemaal minder verkeersslachtoffers. Het gaat wat kosten, maar dan krijg je ook wat.
Ruud Rutten,
voorzitter FAM