Mist en gemiste kans
De laatste tijd hebben we, gezien de tijd van het jaar, regelmatig last van mist. Mooi momentje om de leerling te toetsen op zijn of haar kennis over de juiste verlichting onder deze omstandigheden.
Ik ga er op deze plaats niet over uitweiden, over de slechte kennis van de theorie heb ik het al vaker gehad en met dit onderwerp is het al niet veel anders. Maar ik hoop altijd dat er nog een generatie op de weg zit die het nog wel weet.
Maar ook dat blijkt toch bedroevend te zijn. Men rijdt te pas en te onpas met mistlichten, die, zoals velen ook nog steeds niet weten, zich aan de voorzijde van de auto bevinden. Maar ook het mistachterlicht wordt gemakkelijk ingeschakeld, terwijl in beide gevallen het zicht nog te groot is om deze verlichting te mogen voeren.
Ook is men in de veronderstelling met verlichting te rijden wanneer de auto is uitgerust met de zogenaamde "dagrijverlichting", maar deze brandt helaas niet aan de achterzijde van de auto en verlicht evenmin de kentekenplaat of het dashboard.
Wanneer ik bij de verkeerspolitie mijn roeping gevonden zou hebben, zou ik juist op de dagen met mist (maar ook bij zware regenval) zorgen dat er extra controles juist op de verlichting uitgevoerd zouden worden. Helaas gebeurt dat te weinig, een gemiste kans. En ja, ik weet het, te weinig capaciteit bij de politie. Maar verkeersveiligheid is een groot goed en moet toch bovenaan het prioriteitenlijstje staan?
Of weten de politiemannen en –vrouwen het misschien ook niet helemaal zeker hoe het zit? Nee, dat denk ik vast verkeerd. Toch?
Eric Bakker,
voorzitter VRB