Twee uur truckrijles aan geslaagde leerlingen is win-win
Onlangs verhuisde ik de dochter van een vriendin van Hoogezand naar Nijmegen. Ik had een vrachtauto van 38 kuub gereserveerd, maar omdat die op de bewuste dag al was verhuurd kregen we voor hetzelfde bedrag een grotere mee van 51 kuub. Da's mooi, zul je zeggen, maar zo vaak bestuur ik niet zo'n extra hoog en lang gevaarte. Op grotere hoogte zie je weliswaar meer, maar tegelijkertijd ook minder. Dat laatste maakt het rijden in zulke voertuigen soms uitermate lastig, want de spiegels maken veel, maar niet alles goed. Nadat ik zo'n groot ding heb bestuurd ben ik me altijd weer extra bewust van dingen die we als automobilist gemakkelijk vergeten.
De periode daarna vertel ik mijn leerlingen dan weer vaker over de beperkingen bij het rijden met zo'n gevaarte. Vervolgens zakt dat weer weg. Maar nu heb ik me voorgenomen om het te blijven doen. Om die beperkingen als lesonderdeel bij rijbaanverbredingen of andere situaties ook daadwerkelijk te blijven oefenen. Maar weinig automobilisten lijken namelijk begrip te hebben voor de minder wendbare vrachtauto en beseffen niet dat de truckbestuurder blij is met wat extra hulp onderweg. In dat opzicht kunnen we als rijopleiders volgens mij veel betekenen.
Regelmatig rij ik zelf richting Amsterdam en op de oprit naar de A2 bevind ik mij dan op een rijbaan met twee rijstroken die na de rijbaanverbreding verderop overgaan in vijf. Vrachtauto's op de doorgaande rijbaan links zie je ruim van tevoren. Zij moeten na het puntstuk (convergentievlak) naar rechts. Daarom schuif ik alvast op naar links. Ter hoogte van het puntstuk geef ik de vrachtauto's dan een lichtsignaaltje dat ze naar rechts kunnen komen.
Het gebeurt vaak dat de automobilist achter mij dan ook lichtsignalen gaat geven. Helaas niet voor hulp aan vrachtauto's, maar om mij te verjagen omdat ik onnodig links rijd. Soms halen ze dan rechts in om vervolgens weer vlak voor mijn auto te duiken omdat ze rechts vastlopen op langzamer verkeer.
Het vraagt weinig voorstellingsvermogen om te bedenken dat de truckchauffeur daar knap last van heeft, zeker bij slechte weersomstandigheden.
Dat ik daar links rijd, houdt rechtstreeks verband met de problematiek van grote, zware voertuigen die na een rijbaanverbreding naar rechts moeten. Moeten, niet willen. In Nederland geldt volgens artikel 3 lid 1 van het RVV 1990 voor bestuurders immers nog steeds de verplichting om zo veel mogelijk rechts te houden. In dat licht gezien houden vrachtautobestuurders zich beter aan de wet dan automobilisten. Want op de A2 met zijn vijf rijstroken houden maar weinigen zich aan dat wetsartikel.
Voor de meesten van hen geldt slechts de wet van hun navigatiesystemen. Het ontgaat de meesten dat met het gebod 'houd links aan' niet wordt bedoeld dat ze dan uiterst links moeten gaan rijden. Bij meerdere rijstroken of nabij weefvakken weten velen niet wat het navigatiesysteem bedoelt met: 'houd links aan'. Ze denken dat ze ergens linksaf moeten, daarom rijden ze alvast links. Volgens mij kunnen we daar als rijopleiders een belangrijke rol in spelen. Wellicht is het in het kader van een uitwisselingsproject zelfs interessant om geslaagde leerlingen daadwerkelijk vrachtauto te laten rijden. Kleinere rijscholen zouden een samenwerking kunnen aangaan met de grotere. Vooraf in de pakketprijs verdisconteren en vrachtwagenopleiders hun tijdsinvestering laten factureren. Het zou educatief waardevol zijn om twee uur lang vrachtwagenrijles aan te bieden aan een groepje geslaagde leerlingen. Vanaf een vaste opstapplaats nabij een autosnelweg met weefvakken rijden zes jonge automobilisten elk twintig minuten. Naar mijn idee een win-winsituatie voor kleine en grote rijscholen met als bijvangst meer inzicht voor jonge automobilisten in de beperkingen van zwaar verkeer.