Stop met moddergooien, want dat brengt ons niks verder

Van mezelf weet ik heel goed dat ik nooit een politiek schrijver zal worden en dat ik ook niet moet willen. Daarvoor moet je meer tactisch zijn en je mening alleen doordrenkt met feiten geven. Dat laat ik daarom graag aan anderen over. Ik ben meer de man van recht uit mijn hart, open en eerlijk, maar wel met veel ervaring en een duidelijke visie. Deze visie steek ik dan ook nooit onder stoelen of banken. Hier zal niet altijd iedereen even blij mee zijn, maar dat is dan maar zo.

Dus daar gaan we. Allereerst: op social media en in Rij-instructie lees ik regelmatig dat iemand weer een oplossing heeft voor de problemen in onze branche. Oplossingen voor fraude met theorie-examens, oplossingen tegen de turbo-opleiders, maatregelen tegen de wachttijden, oplossingen voor de lestarieven en voor het gebruik van het slagingspercentage, het kan allemaal niet op. Zelfs het functioneren van het CBR en de minister van Infrastructuur en Waterstaat (onze minister) wordt regelmatig onder de loep genomen door al deze kenners en wereldverbeteraars. En iedereen moet er dan van lusten. Iedereen? Nee, niet de schrijver zelf natuurlijk.

Welnu beste collega's, ik heb nieuws voor jullie: De Branche, DAT ZIJN WIJ ALLEMAAL. En wij allemaal moeten de hand in eigen boezem steken en eraan bijdragen dat er verandering komt. Wij, De Branche, moeten aan de hand van de brancheorganisaties die de kar trekken, opstaan en maatregelen nemen voor de toekomst. Verbeter de wereld, maar begin bij jezelf.

Wie kan er nu tegen een gezonde branche zijn? Wie kan er nu tegen een goed opgeleide instructeur zijn? Wie kan er nu tegen bijscholing zijn? En wie kan er nu tegen een sanctie zijn voor diegenen die zich niet aan de spelregels houden?
Ik kan me daarom ook totaal niet vinden in de weg die we nu inslaan met een e-opleiding tot rijinstructeur in bijvoorbeeld drie maanden. Inclusief ongeveer vijf contactdagen ben je RIS-rijinstructeur. Kom op zeg! Als je erna tweehonderd uur bij een opleider nog het vak echt gaat leren, oké, dan kan ik me er nog iets bij voorstellen. Maar om met deze minimale bagage zelf aan de slag te gaan of nog erger, zelfstandig ondernemer te worden, dat moet gewoon niet kunnen.

Ik kan daarom niet wachten op de vervolggesprekken met onze partners, het CBR, het ministerie, Kamerleden, IBKI enzovoort om dit bij de fundering aan te pakken en te veranderen. En ik weet zeker: zij kunnen ook niet wachten. Eén ding staat daarbij als een paal boven water: wij hebben hun hulp nodig. Dus stop alstublieft met moddergooien, want dat helpt ons niks verder.

En wat is er nou mooier dan een branche waarin alles goed geregeld is? Waarin iedereen een goede en eerlijke boterham kan verdienen. En waarin het CBR, CCV, IBKI zich kunnen bezighouden met kwaliteit in plaats van dat ze weer politieagent moeten spelen om alle trucjes en foefjes uit te bannen. Dat is toch het doel waar we allemaal naar streven?

Helaas moet ik ook bekennen dat wij niet goed georganiseerd zijn. Er zijn veel te weinig rijschoolondernemers aangesloten bij de FAM, BOVAG en VRB. Dat heeft meerdere oorzaken, maar ligt beslist niet alleen aan de brancheorganisaties. En vergeet niet: nu zitten we weer in een vlot draaiende economie, maar geloof mij: er komen ook weer andere tijden. En dan hebben wij elkaar hard nodig. Dus ik zeg tegen iedere collega: toon je goede wil, wees niet bang, doe positief mee en zorg dat wij over een paar jaar weer trots kunnen zijn op deze branche. Of beter: op onze branche.

Ruud Rutten,
voorzitter FAM