Er is franchising en franchising
De afgelopen edities stonden er in dit vakblad meerdere artikelen over franchising. Ik werd bevestigd in wat ik vermoedde, maar ik miste wel een belangrijke nuance. Die is dat deze artikelen betrekking hebben op de bekende 'grote jongens'. Er zijn echter veel meer kleine franchise-organisaties die zich hier in herkennen.
Dat weet ik zeker, want ik heb ook een franchiseconstructie. Ik heb het namelijk anders georganiseerd. Om te beginnen werk ik niet met lijvige contracten, maar met een (toenmalige) VAR-verklaring om aan de wettelijke kaders te voldoen. Verder zijn er mondelinge afspraken. Dat werkt beter dan dat je alles vastlegt in een contract met regels en verplichtingen. Mijn uitgangspunt: als je tevreden met elkaar bent, blijf je bij elkaar en als je dat niet bent, ga je uit elkaar. Vandaar is er een minimale opzegtermijn en er zijn geen boeteclausules, want die voegen niks toe. Mijn franchisenemers zijn zelfstandige ondernemers, waarvoor ik alleen marketingactiviteiten en administratieve hand-en-spandiensten verricht.
Er zijn natuurlijk wel afspraken. Een belangrijke is het gegeven dat alle franchisenemers hetzelfde tarief dienen te hanteren. Dat tarief bepaal ik niet, maar wordt met z'n allen in overleg vastgesteld. Zo hoort het te werken. Ik realiseer me namelijk heel goed dat mijn franchisenemers met het naambord van mijn rijschool rijden en om die reden streef ik naar een win-winsituatie, met voordeel voor iedereen.
Voordat ik hier ongeveer dertig jaar terug mee begon, heb ik me uitvoerig laten informeren over de voor- en nadelen. Ik zat daarvoor onder meer in een franchiseraad van de BOVAG. Verder heb ik een paar goede gesprekken gehad bij het CBR met de centrale vraag hoe ik dit goed en waterdicht (ook richting Belastingdienst) moest organiseren.
Een van de adviezen was dat ik met een parapluconstructie werk onder de naam van mijn rijschool, Fly-Over. Hier vallen alle franchisenemers onder, maar onder de naam waarmee zij bij de Kamer van Koophandel staan ingeschreven. Iedereen heeft ook zijn eigen inschrijving (het kringnummer) bij het CBR. Belastingtechnisch is dit de juiste constructie en het verschaft een duidelijk overzicht per franchisenemer over het aantal afgenomen praktijkexamens en de daarbij horende slagingspercentages.
Mijn franchisenemers zijn, kortom, echte ondernemers en daar zit de crux. Is die basis er niet, dan is franchising een vluchtroute die uiteindelijk leidt naar een doodlopende weg.