Het spel spelen zonder de regels te kennen
Lang geleden kwamen leerlingen vrijwel allemaal naar de door de rijschool georganiseerde theorieavonden. Behalve dat de theorie systematisch werd aangeleerd, en daardoor voor het leven in het geheugen bleef, was het ook een sociale ontmoetingsplaats en hadden de leerlingen onderling daardoor een leuk contact. Maar zoals alles verandert, is dat ook het geval met de theorieopleiding. Onze doelgroep maakt intensief gebruik van het internet, maar of dat ook altijd een handig medium is voor het aanleren van de verkeersregels valt te betwijfelen.
Meer en meer is te merken dat het een en ander vooral niet te veel tijd moet kosten, vooral omdat het leven van jonge mensen nog veel meer en leukere uitdagingen in petto heeft. Daarom worden de 'turbotheoriecursussen' alom gewaardeerd. Door de jongeren welteverstaan, want het is de serieuze rijopleider een doorn in het oog. In één dag de theorie erin stampen, met aansluitend het examen. En als je dan al slaagt, want dat is geen zekerheid, wat is er dan nog over van de opgedane kennis? Want we weten toch allemaal dat als we vroeger een proefwerk nog even snel de avond ervoor in ons hoofd stampten, we daar nog wel een voldoende cijfer uit konden slepen, maar dat de kennis niet lang opgeslagen bleef. En nu gaat het om kennis van de verkeersregels, wat soms het verschil kan maken tussen leven en dood.
Ik vraag me ook vaak af waar de ouders zijn in dit verhaal, want zeg nou zelf: elke ouder wil toch met een gerust hart thuis op de bank zitten terwijl hun kind met de auto op pad is? Waarom bemoeien ouders zich dan niet intensiever met de wijze waarop hun kind zich de theorie eigen maakt? Vragen en antwoorden uit het hoofd leren zet geen zoden aan de dijk. Maar de verkeersregels doorgronden en begrijpen zodat ze voor eeuwig onthouden worden, daar gaat het om. Ons moderne systeem van theorie-examens afnemen is misschien wel te modern; de leerling mondeling aan de tand voelen lijkt ouderwets, maar zou de verkeersveiligheid dienen.
Misschien kunnen we eens beginnen om voorafgaand aan het praktijkexamen eerst een aantal theorievragen aan de leerling te stellen en deze mee te laten wegen in de einduitslag. En de volgende stap moet dan zijn dat er geen praktijkexamen wordt gedaan als de examenkandidaat de theorie niet beheerst. Want hoe kan je nu het spel spelen zonder de spelregels te kennen?
Eric Bakker,
voorzitter VRB