Jolanda en Richard de Lange zijn trots op hun rijschool.
Jolanda en Richard de Lange zijn trots op hun rijschool.

'Ik heb er geen trek in
om directeurtje te spelen'

Eerder dit jaar publiceerden wij een overzicht van dertig grote rijscholen (meer dan 100 examens) met de hoogste slagingscijfers. Verkeersschool De Lange in Grootebroek zat daarbij. Het bedrijf neemt elk jaar tussen de 100 en 150 examens af en heeft een slagingspercentage eerste examens van 71-75 procent. Eigenaar Richard de Lange was dan ook apetrots. Zijn vrouw Jolanda, die ook in de zaak actief is, belde en vond het een leuk idee als we eens zouden langskomen, zomaar, voor een leuk verhaal. "Want we bestaan al sinds 1963", vertelde zij trots. Dat hebben we gedaan.

Verkeersschool De Lange is een echt familiebedrijf. Theo de Lange richtte in 1963 het bedrijf op (hiermee is de rijschool een van de langst bestaande in de snuit van Noord-Holland) en Richard kwam dertig jaar geleden in het bedrijf, waarna hij het roer elf jaar geleden overnam en nu staat met Pascal de volgende generatie in het bedrijf. "Ik wilde eigenlijk automonteur worden, want er moest veel aan de lesauto's worden gesleuteld. Ik was toen ook veel te driftig en zag het helemaal niet zitten om met leerlingen aan de slag te gaan. Maar ik ben toch de instructeursopleiding bij Jongepier gaan doen. Dat ging erg makkelijk, ik vond het geweldig en ik was net 21 toen ik startte en snel daarna heb ik achter elkaar alle andere categorieën gehaald, met uitzondering van D." Hij lacht: "Ik heb weleens dagen gehad dat ik alle categorieën heb gedaan. Nu? Nu doe ik vooral veel motor, want daar ligt mijn hart."

Door elkaar

Tot 2000 zat het bedrijf in een boerderij in Venhuizen waar het gezin ook woonde en toen het bedrijf maar bleef groeien, werd besloten een bedrijfspand in Grootebroek te bouwen. "Privé en zakelijk liepen veel te veel door elkaar, vandaar. Van hieruit bestrijken we een groot deel van West-Friesland en dat gaat goed. Zo goed dat we op een gegeven moment negen instructeurs in dienst hadden. Op een gegeven moment ben ik eens goed gaan nadenken over wat ik wilde en directeurtje spelen is dat niet. Ik ben instructeur in hart en nieren, vooral A-instructeur, en toen hebben we C, waar mijn vader de meeste lessen in gaf, verkocht aan rijschool Hoek Bouma. Ik doe liever drie categorieën goed dan vier half."
Tot en met 2010 ging het geweldig, maar daarna zakte de markt in en vooral 2013 was een slecht jaar. "Maar sinds 2014 hebben we weer de wind in de zeilen. Nu werken we met vier fulltimers, onder wie Pascal en ik, als instructeur en dat gaat prima. Ons kantoor is dagelijks bezet een eens in de drie weken verzorgen we een theorie-cursus. Met zowel theorie als praktijk zitten we ruim boven het gemiddeld slagingspercentage"

UWV

In al die jaren, en dan vooral in de laatste jaren, is het speelveld in de regio behoorlijk veranderd, constateert Richard. "Door het UWV is er zo veel veranderd in de markt, en niet ten goede. Er zijn allerlei nieuwkomers die tegen veel te lage prijzen werken en het telefonisch contact met de klanten en de planning tijdens de rijlessen in de auto plannen. daardoor is het niveau gemiddeld genomen schrikbarend laag en daardoor wordt de hele markt kapot gemaakt."

Vroeger had je nog zoiets als een gunfactor. Opa had hier gelest, daarna vader en daarna heel logisch de volgende generatie. Dat is prachtig, maar dat zie je steeds minder. Het begrip klantentrouw is echt aan het uithollen. Het is steeds meer prijsvechten. Maar ik klaag niet hoor, helemaal niet, want momenteel groeien alle categorieën. En van elke tevreden en blije klant worden wij weer blij."

Prijs

Hij verbaast zich inmiddels steeds vaker over de toenemende stroom telefoontjes van jonge mensen die eerst ergens anders hebben gelest en die op hun knieën weg willen. "Ik vraag dan altijd waarom ze niet eerder weg zijn gegaan en dan is het antwoord altijd de prijs. Ik verwonder me er ook altijd over dat veel leerlingen en ook hun ouders niet verder kijken dan hun neus lang is. Er wordt veel te weinig gekeken naar slagingspercentages en dergelijke. Ik ben daarom ook heel blij met die nieuwe website van het CBR, met die veertien tips. Die gaat de ogen van veel mensen openen, verwacht ik. Weet je wat ook heel erg meespeelt: sociale media. Dan ziet iemand dat die en die daar geslaagd is en dan willen ze daar ook naartoe. Maar ze vragen zich niet af hoe vaak iemand al is gezakt, begrijp je?"

Open dag

Richard vertelt dat hij regelmatig een open dag houdt. "Dan kunnen de mensen kijken, we vertellen een eerlijk verhaal en als iemand wil, maken we een proefritje. Dat levert best wat op." Jolanda: "Wij zijn ook transparant met de prijs, dat wordt ook gewaardeerd. Wat het wordt dat zeggen we, met alles erop en eraan. Onze kale lesprijs is 48 euro, maar we verkopen vooral veel pakketten en dan komen we rond de 44 euro gemiddeld. Dat is een reële prijs die je moet rekenen om er redelijk mee uit te kunnen komen. En alle waar is naar zijn geld. Ik heb trouwens wel het gevoel dat momenteel minder mensen puur naar de prijs kijken omdat het goed gaat met de economie. De mensen hebben wat meer te besteden."

Simulator

De Lange biedt overigens ook pakketten aan waarbij de eerste lessen in een rijsimulator plaatsvinden en die lopen best. "Ik ben echt een fan van het fenomeen rijsimulator, want dat is een perfecte ondersteuning bij de reguliere lessen en ook in de voorbereiding heb je er veel aan. Goed kijken en anticiperen bepalen voor een groot deel of je slaagt voor het rijexamen en een rijsimulator registreert het kijkgedrag en beoordeelt, verbetert en verhoogt de slagingskans. Uit onderzoek is gebleken dat leerlingen die de rijopleiding starten op de rijsimulator beter scoren op het rijexamen."

Verbeteringen

Richard hoort en ziet ook alle verhalen over verbeteringen en wat hem betreft geldt: dat is geen dag te vroeg. "Gewoon een ondergrens instellen: als je geen slagingspercentage van 45 procent haalt, dan is daar het gat van de deur. En daarna leg je de lat weer wat hoger. Verder ben ik voorstander van een veel betere controle door bijvoorbeeld de Belastingdienst. En een kwaliteitskeurmerk lijkt me ook prima. Die site van het CBR moet ook bekender worden, zowel die met de slagingspercentages als die nieuwe met die campagne. En een minimumlesprijs zou ook ideaal zijn, maar dat gaat er natuurlijk niet van komen, want dat past niet in een vrije markt."

Passie

De bottomline is, zegt Richard, dat een instructeur passie voor zijn vak moet hebben. "Ik vind het geweldig om iemand iets te leren, maar als je dit alleen maar doet omdat je toch een baan moet hebben en verder heb je er geen gevoel bij, Dat fanatieke zit bij ons in de genen, want mijn vader had het, ik heb het, mijn zoon heeft het en ook alle ooms en tantes hebben het."

De passie van Richard is goed te zien in de garage, waar veel (les)motoren staan.