Fietsers
Onlangs stond er in een landelijke krant opnieuw een groot artikel over de onveiligheid van het verkeer in verhouding tot de kwetsbare fietser. Aanleiding voor dit nieuws is meestal het begin van het nieuwe schooljaar, dan brengen we graag dit probleem extra onder de aandacht. Terecht, want de fietser is immers een kwetsbare en onbeschermde verkeersdeelnemer. Hij of zij is zijn eigen 'kreukelzone'. Het aantal ongelukken is ten opzichte van vier jaar geleden met 18 procent gestegen. Men wijt dit onder andere aan de overvolle fietspaden op de schoolroutes en aan het feit dat het aantal brom- en snorfietsen onder jongeren enorm is toegenomen.
Maar gaan wij dan niet iets te kort door de bocht? Want we zien toch met elkaar de dagelijkse realiteit van de fietsende en tegelijkertijd whatsappende fietsers op weg naar school? En als je als automobilist al het lef hebt er iets over te zeggen, wordt het bekende gebaar met de middelvinger al onmiddellijk naar je gemaakt.
Hoe simpel is het om, en dan het liefst met enige terugkerende regelmaat, op de schoolroute scholieren op dit gedrag aan te spreken door gezagsdragers zoals de politie? En ja, natuurlijk roept dan iedereen dat ze daar geen tijd of bevoegdheid voor hebben. Maar… als het kalf verdronken is, dempt men immers de put.
Uiteraard is de belangrijkste adviseur in deze kwestie de opvoeder of ouder, maar het lijkt wel alsof deze niet meer streng durft te zijn tegen het eigen kind.
Want diezelfde ouder scheldt de automobilist die op een voorrangsweg het fietspad zonder te stoppen passeert gewoon flink uit, met kind erbij. Ik zou zeggen: ouders draai het eens om en kijk eens hoe u reageert wanneer u met uw kind op het fietspad rijdt dat voorrang heeft, er van u wordt verwacht dat juist u dan voor een auto moet stoppen. Dat zou toch ook vreemd zijn?
En als er een aanrijding met een fietser, die geen voorrang had, is gebeurd, staan alle 'straatrechters' al vooraan om direct de automobilist te beschuldigen. Je hoort dan nooit iemand zeggen dat de fietser toch eigenlijk de veroorzaker was.
Kortom, we zijn nogal doorgeschoten in de 'bescherming' van de kwetsbare verkeersdeelnemer. Zou het niet een stap in de goede richting zijn om deze groep, die zich niet aan regels wenst te houden, en ervan uitgaat dat men wel op hen let, eens op te gaan voeden?
Peter van Neck,
voorzitter VRB.