Tijd om na te denken

Op het moment dat ik deze column schrijf, zitten we midden in de vakantietijd. Dat betekent dat het voor mij in mijn functie als voorzitter van de FAM een stuk rustiger is met afspraken buiten de deur. En omdat op de zaak alles loopt zoals het moet lopen, is dat voor mij een goed moment om na te denken over wat er is gepasseerd en om te evalueren.

Eind juli werkten de brancheorganisaties nog aan het startdocument. Of startdocument, zo mag je het eigenlijk niet meer noemen. Dit document is al zover dat het bijna gereed is wat betreft de grote lijnen die de brancheorganisaties op verzoek van het ministerie van I&M hebben uitgezet. Vanaf nu is het alleen nog maar vooruitkijken. En nu komt de input van de opleidingsinstituten. Zij gaan meedenken hoe een opleiding van een instructeur eruit moet zien. Wat zijn de criteria om tot de opleiding toegelaten te worden? En dan heb ik het niet over lbo, mbo of hbo, maar over: past hij of zij in onze branche? Heeft iemand de passie en het vermogen om met jongeren om te gaan en van hen een veilige weggebruiker te maken?

Wij hebben ook gehoor gegeven aan het officiële verzoek van de Landelijke Beroepsgroep Kwaliteitsverbetering Rijschoolbranche om in gesprek te gaan. Dit was positief, de lucht is geklaard en er wordt naar elkaar geluisterd.
En ook het CBR is samen met ons aan zet. Het CBR werkt mee aan de professionalisering van de branche en dat doet mij zeer veel deugd. Bij een aantal rijschoolhouders zullen veranderingen pijn gaan doen en, nog sterker, een aantal opleiders zullen gaan sneuvelen omdat ze gewoonweg niet aan de criteria kunnen of zelfs willen voldoen. Maar beste collega-opleiders: DIT IS GEWOON NODIG VOOR EEN GEZONDE BRANCHE!

Ik verdiep mij elke dag in deze branche en waar mogelijk wil ik een steentje bijdragen. Allereerst voor de FAM-leden, maar net zo goed voor alle andere professionele ondernemers. Eenieder die iets positiefs toevoegt, verdient hulp en advies daar waar nodig. Maar tegelijkertijd verbaas ik mij elke dag weer over de reacties op social media. Maar laten we wel wezen: als ik zie hoe er wordt gewerkt, welke tarieven er worden gehanteerd en welke aanbiedingen er zijn, dan kun je toch alleen maar constateren dat er iets moet veranderen. Ik hoor en lees wel: "38 euro is prima, ik heb niet meer kosten, daar heb ik genoeg aan.'' Beste collega denk ik dan: heb je een arbeidsongeschiktheidsverzekering? Of gebeurt jou toch niks omdat je nog steeds sport? En spaar je voor je pensioen, of is dat toch nog ver weg? En heb je wel eens gekeken hoeveel AOW je krijgt? En heb je misschien ook gehoord dat je tot je 67ste en mogelijk nog langer moet doorwerken tegenwoordig? Hou je daar ook rekening mee?

Dat kan allemaal echt niet van deze tarieven. De concurrentie is op deze manier moordend en ondoordacht, daar wringt de schoen. Wat mij betreft gaat dit veranderen en wel zo snel mogelijk. Ik ben daarom blij dat de brancheorganisaties elkaar hebben gevonden. Nu de ruggen rechten en met de steun van iedereen aan de slag om dit verhaal tot een goed einde te brengen.

Ik hoop dat wij over enige tijd kunnen zeggen: we hebben geknokt, gerollebold, teleurstellingen verwerkt, veel moeten slikken, maar het is ons gelukt om met een grote meerderheid bestaande uit verstandige vakmensen een mooie branche neer te zetten. Een branche waar eenieder die het verdient een goede boterham met een normaal aantal uren kan verdienen. Een branche waar iedereen die erin werkt in zijn vakantie trots kan vertellen dat hij rijschoolondernemer is.

Ruud Rutten,
voorzitter FAM