Sporen liegen niet
In deze serie wordt een verkeersongeval aan de hand van politiegegevens geanalyseerd. Om de privacy van de betrokkenen zoveel mogelijk te waarborgen is het verhaal erachter bewerkt en zijn namen en plaatsnamen veranderd en eventuele kentekens onzichtbaar gemaakt.
Tekst: Irma van den Berg
Foto's: Team Verkeer, Politie Den Haag
Twee meisjes fietsen samen richting huis en nemen op een kruispunt afscheid van elkaar. Een van de meisjes steekt daarna over. Zij heeft groen licht maar wordt vol geschept door een BMW die met hoge snelheid door rood rijdt. Zij vliegt door de lucht, slaat 25 meter verderop tegen het wegdek en wordt vervolgens zwaargewond achtergelaten want de daders rijden door. Dankzij intensief overleg tussen politie en justitie kunnen de naar het buitenland gevluchte daders uiteindelijk worden opgespoord en gestraft.
Renske en Marlies zijn al sinds de brugklas bevriend en nu ze beiden aan dezelfde faculteit geneeskunde studeren is hun vriendschap alleen maar hechter geworden. Ook wonen ze dicht bij elkaar op kamers. Sinds hun veertiende lopen ze tweemaal per jaar collecte voor het rode kruis en verkopen ze regelmatig lidmaatschappen voor goede doelen. Zo ook vandaag. Ze hadden flink wat lidmaatschappen verkocht en om dat te vieren hadden ze vanavond hun favoriete studentencafé bezocht om daar met meerdere vrienden en bekenden nog even gezellig een drankje te nemen. Tegen elf uur besluiten de twee studentes dat het mooi is geweest. Voor morgen moeten ze namelijk nog wat dingen voorbereiden.
Roodlichtrijder
Het is begin juli en het is een heerlijk zwoele zomeravond. Tijdens het korte ritje van ongeveer een kwartier bespreken de meisjes al fietsend nog wat dingen voor het college van morgenmiddag. Renske wil graag huisarts worden, maar dat is nog een lange weg te gaan. Bovendien kom je tegenwoordig niet zonder toelatingsexamen op de opleiding huisartsgeneeskunde. Maar zij weet zeker dat het haar gaat lukken want ze wil het al sinds haar vroege jeugd. Marlies weet nog niet precies wat ze wil, waarschijnlijk wordt het chirurgie, maar misschien ook wel anesthesie. Eerst maar eens coschappen lopen en de opleiding tot arts afronden.
Renske moet linksaf en neemt lachend afscheid van Marlies die nog een stukje rechtdoor moet. "Welterusten en tot morgen!" is het laatste wat Marlies Renske nog hoort roepen. Daarna hoort zij het motorgeluid van een auto die heel hard lijkt te rijden. Binnen twee seconden hoort ze piepende remmen en een doffe klap. Het geluid valt met geen pen te beschrijven maar Marlies begrijpt direct wat het betekent. Als zij geschrokken achterom kijkt ziet zij Renske door de lucht vliegen terwijl een rode auto er met hoge snelheid vandoor gaat. Ze wordt lijkbleek en valt van ellende bijna van haar fiets.
Verlaten plaats ongeval
Volgens ooggetuigen, waaronder Marlies, de vriendin van het slachtoffer, reed een rode auto waarin zich meerdere personen bevonden met hoge snelheid door rood licht. Ze stopten daarna niet en lieten het slachtoffer na de aanrijding in hulpeloze toestand achter. Nadat het slachtoffer ernstig gewond naar het ziekenhuis was vervoerd stelde de verkeerspolitie Den Haag een uitgebreid onderzoek in.
Hierbij trof men op de ongevalsplek onder meer een Bulgaarse kentekenplaat aan die bij de aanrijding kennelijk was losgeraakt.
Uit verschillende getuigenverklaringen bleek dat er vermoedelijk sprake was geweest van een wegrace tussen een rode BMW en nog enkele andere voertuigen. De Technische Ongevallen Dienst van de Politie Den Haag legde ter plaatse alles vast, zoals de sporen op het wegdek, de fiets en van de complete omgeving rondom het ongeval. Ook de fiets werd voor een sporenonderzoek meegenomen.
Doorzichtig en opvallend gedrag
De volgende nacht melden zich drie Bulgaarse mannen bij het bureau van politie. Zij waren naar het bureau gekomen om aangifte te doen van diefstal van hun rode BMW. Eén van hen overhandigde daarbij een registratiebewijs. De mannen vertoonden nogal vreemd en schichtig gedrag. Door dat drukke gedrag in combinatie met het voortdurend in de weer zijn met hun telefoons, rees bij de politie het vermoeden dat de mannen wellicht iets met het ongeval van de avond ervoor te maken konden hebben. De politie besloot daarop met betrekking tot hun vermoedens in contact te treden met een Officier van Justitie voor overleg. Er werd besloten de drie mannen aan te houden op grond van poging tot doodslag en het veroorzaken van een aanrijding met zwaar lichamelijk letsel. Wegens het verlaten van de plaats ongeval werd de eigenaar van het voertuig tevens Artikel 7 WvW 1994 ten laste gelegd. De telefoons die de mannen bij zich hadden en waarmee ze zo druk aan het bellen waren, werden eveneens voor nader onderzoek in beslag genomen.
Schadevoertuig opgespoord
De volgende morgen werd de betreffende rode BMW aangetroffen in een andere wijk in Den Haag. De auto had aardig wat schade aan de voorzijde, onder meer een ingedeukte dakstijl en een volledig gebarsten voorruit. De auto was aan de achterzijde voorzien van hetzelfde kenteken als dat op de aangetroffen kentekenplaat bij het ongeval. In verband met een nader in te stellen onderzoek naar sporen werd de BMW in beslag genomen. Tijdens de duur van het sporenonderzoek werden de aangehouden mannen voorlopig in hechtenis gehouden. Ondertussen kwam er een enorme stroom aan getuigenverklaringen op gang. Via radio en televisie werd er veel aandacht besteed aan dit ongeval. Zo meldde zich een ooggetuige die had gezien dat het slachtoffer enkele meters hoog door de lucht was gegaan. Andere getuigen hadden gezien dat de rode BMW met hoge snelheid door rood reed voordat het slachtoffer werd aangereden.
Sporen liegen niet
Na gedegen sporen- en ander onderzoek komt uiteindelijk vast te staan dat de zoon van de eigenaar van de rode BMW de regelmatige bestuurder van de auto was. Dat geeft de vader van de verdachte tijdens het verhoor door de verbalisanten uiteindelijk ook schoorvoetend toe.
Dat leidt tot de conclusie dat de zoon schuldig en verantwoordelijk is voor de aanrijding en dat hij moet worden aangehouden. Helaas werd de grond hem kennelijk te heet onder de voeten en blijkt de vogel intussen naar het buitenland gevlogen. Na intensief overleg met de Officier van Justitie wordt besloten om een Internationaal arrestatiebevel tegen de zoon uit te vaardigen.
Een gat van twee weken
Na ontslag uit het ziekenhuis gaat Renske terug naar haar ouderlijk huis waar zij volledig afhankelijk is van verzorging. Vanwege haar wankele gezondheidstoestand kan de politie haar pas zes weken na de aanrijding spreken. Door haar geheugenverlies moest zij van anderen vernemen wat er was gebeurd en dat zij is aangereden. Renske had een schedelkneuzing, een gekneusde schouder en rug, een scheur in de nekwervels, een hersenschudding, diverse schaafwonden aan armen, benen en gezicht en een gebroken en verschoven voortand. Van de aanrijding en de eerste twee weken daarna weet zij niets meer en zij zal het zich ook nooit meer kunnen herinneren. Het is en blijft een gat in haar geheugen. De vraag of en in hoeverre zij haar studie geneeskunde weer kan hervatten is nog niet te beantwoorden.
Opgespoord en uitgeleverd
Eind juli komt het bericht dat de verdachte in Bulgarije is aangehouden en dat er een uitlevering moet plaatsvinden. Begin augustus dragen de Bulgaarse autoriteiten de verdachte op vliegveld Sophia te Bulgarije over aan de Koninklijke Marechaussee. Die brengt de verdachte vervolgens naar het hoofdbureau van politie Den Haag.
Na bijstand van zijn advocaat werd de verdachte gehoord en hij bekende dat hij de aanrijding had veroorzaakt. In december van het zelfde jaar volgt de rechtszitting. Renske en haar ouders zijn daarbij aanwezig. Ze draagt dan nog altijd een nekbrace.
Gevangenisstraf en rijontzegging
De officier van Justitie eist poging tot doodslag. Dit vanwege het feit dat zij bewezen acht dat de verdachte daarvoor al meerdere rode verkeerslichten had genegeerd.
Zij eist 30 maanden gevangenisstraf en 5 jaar ontzegging van de rijbevoegdheid.
De rechtbank vindt de poging tot doodslag echter niet bewezen. Wel dat de verdachte één rood verkeerslicht heeft genegeerd. Dat vindt de rechtbank onvoldoende bewijs voor de voorwaardelijke opzet op de dood van het slachtoffer. Ook heeft de rechtbank de verklaring van verdachte meegewogen dat hij het slachtoffer niet had gezien voordat hij het kruispunt opreed en dat hij ook nog heeft geremd. De rechtbank vindt wel bewezen dat de bestuurder roekeloos heeft gereden en is daarom van mening dat de ergste schuldvariant is bewezen.
De verdachte wordt veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf en twee jaar ontzegging van de rijbevoegdheid.
