Filantropische instelling

Een ieder zal dit herkennen: voor sommige mensen is het verdomd lastig om zich aan bepaalde afspraken te houden. Rijlessen die te pas en onpas worden geannuleerd, facturen die slecht of soms niet betaald worden, te laat komen of zelfs domweg niet komen opdagen voor een afspraak, legitimatie vergeten, het niet machtigen na vele verzoeken van de rijschool, de gezondheidsverklaring niet invullen of niet naar waarheid: het is een lange lijst. En heel soms wil een kandidaat die, laten we zeggen, niet geheel nuchter of clean is aan de les beginnen.

We lijken soms wel een filantropische instelling en dat is de minder leuke kant van ons beroep.
Advies van mijn kant is om duidelijke algemene voorwaarden te hebben, maar nog veel belangrijker is om deze goed te communiceren aan de klanten. Dit kan veel narigheid voorkomen, maar geeft natuurlijk geen garantie en soms kom je in een situatie waarmee je coulant kunt omgaan.

Uiteraard kan dat niet als een leerling niet nuchter of niet clean aan de les wil beginnen, maar daar zit ook gelijk een uitdaging: hoe weet je dat? Een vermoeden alleen is niet voldoende. Voor vermoeden bij drank is dat op te lossen met een eenvoudige alcoholtester, maar bij drugs is dit veel moeilijker. Gezond verstand gebruiken en bij twijfel niet gaan rijden, zou ik zeggen.

Ik wil niet op specifieke zaken ingaan die bij onze eigen rijschool voorkomen, maar er is er een die ik jullie niet wil onthouden. We sommeerden een klant dat er al een tijd een factuur openstond en deze klant gaf aan dat hij wel kon betalen, maar dit niet wilde doen omdat zijn spaarplan dan werd aangetast. Kijk, dat is een argument dat ik niet snel zal vergeten en in wat mij betreft in de top tien van smoesjes kan.
Ik gebruik graag de volgende uitspraak: zeg wat je doet en doe wat je zegt.

Het moge duidelijk zijn dat ik niet hou van mensen die zich niet aan afspraken houden en ik ben daar dan ook snel klaar mee. Maar gelukkig zijn er ook heel veel mensen waar je wel op kunt bouwen en die zich wel aan afspraken houden. Daar krijg ik positieve energie van en ik zal dan ook altijd voor hen klaarstaan waar het kan.

Jos van Zuylen,
voorzitter VRB