Ruud Rutten bij het Binnenhof waar uiteindelijk de belangrijke beslissingen moeten worden genomen.
Ruud Rutten bij het Binnenhof waar uiteindelijk de belangrijke beslissingen moeten worden genomen. Foto:

Waar zijn we met de theorie mee bezig?

Op deze plek wil ik het graag met u hebben over de theorie. De theorie die tot gigantische frustraties leidt, zowel bij de kandidaat als bij de instructeur en rijschoolhouder.

Veel van wat ik schrijf komt voort uit eigen ervaring en door het sparren met eigen docenten en collega-opleiders. Sinds jaar en dag verzorgen wij binnen onze rijschool theorieopleidingen voor alle categorieën. Een stuk of 5 docenten hebben zich gespecialiseerd in het geven van theorieles, sommigen hebben hier meer dan 10 tot zelfs 25 jaar ervaring mee. Maar de frustratie onder hen wordt groter en groter. Wij zullen best boven het landelijk gemiddelde zitten wat betreft slagingspercentage, maar de 70-80 procent van vroeger halen wij ook allang niet meer. Vroeger wel, toen we de kandidaten nog de verkeersregels leerden en wat aanvullende eisen over het voertuig en bijv. de banden, en het gebruik van alcohol en drugs.

Heden ten dage lijkt het wel of we met de wedstrijd 'hoe kan ik ze erin laten stinken' meedoen. Dit gaat nergens meer over. De vraagstelling, de foto’s die je constant proberen af te leiden van waar het over gaat zodat je iets over het hoofd gaat zien waarvan je achteraf zegt: shit, niet scherp genoeg geweest.
Is dit nou de bedoeling? Wat willen we hiermee eigenlijk bereiken? Hoever en hoe diep moeten we eigenlijk gaan bij een beginnende bestuurder? Vragen die een ervaren bestuurder of zelfs instructeur met moeite kan beantwoorden, gaan wat mij betreft veel te ver voor een beginnende bestuurder.

Iedereen die bij ons een cursus volgt, mag als hij zakt zo vaak als hij wil blijven deelnemen aan de lessen. Op dinsdagavond hebben wij wekelijks een uurtje met wat we noemen het zakkersgroepje. Dan proberen we het nog met een-op-eentheorie, maar er blijven kandidaten die dit alles keurig gevolgd hebben, terugkomen. En steeds vaker 6, 7, 8 of nog meer keren. En ja, vaak op één fout die niks met de verkeersregels te maken heeft. Het gevolg is dat veel kandidaten met de praktijk op non-actief staan omdat ze anders te veel praktijkuren maken. Huilende kinderen, boze ouders en heel veel onbegrip. 

Ik denk dat dit is gekomen om fraude tegen te gaan. Het wordt echt hoog tijd dat dit verandert en we eens goed gaan kijken naar een valide en fair theorie-examen.

Ruud Rutten,
voorzitter raad van toezicht KRV